شماری از کشاورزان در ولایت‌های جنوبی، می‌گویند که پس از دستور منع کاشت تریاک، نتوانسته اند از کشت‌زارهای شان درآمدی داشته باشند که بتواند کفاف زندگی شان را بکند.
این کشاورزان می‌گویند که برای توزیع کاشت بدیل تریاک نیز، با آن‌ها هیچ گونه هم‌کاری‌ای نشده است.
سیداحمد، کشاورز در کندهار، به سلام‌وطندار می‌گوید: «یک‌ونیم سال است که کشت تریاک را برای ما بند کرده است. ما گندم کشت کردیم، اما حاصل خوب ندارد. ما می‌خواهیم برای ما تخم‌های اصلاح‌شده بدهند.»
گل‌آغا، یکی دیگر از کشاورزان در کندهار، می‌گوید: «با ما هیچ گونه همکاری صورت نگرفته است. گندم کشت بکنیم، وقتی حاصل می‌گیریم ارزان می‌شود، کشت‌ها حاصل درست نمی‌دهد، آب نیست.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در دو دهه‌ی گذشته، کشاورزان در ولایت‌های جنوبی به ویژه کندهار، هلمند و ارزگان، بیشتر نیازهای زندگی شان را از راه کاشت، تریاک و دیگر انواع مواد مخدر تأمین می‌کردند؛ اما منع کاشت تریاک و نبود کاشت بدیل مناسب، شماری از کشاورزان را با مشکلات اقتصادی روبه‌رو کرده است.
میراجان، کشاورزی در هلمند، می‌گوید: «تا اکنون ما کشتی پیدا نکردیم که عاید تریاک را داشته باشد؛ البته بعضی کشت‌ها هست؛ اما ما امکانات کشت آن را نداریم؛ چون مصارف زیاد دارد، ما از حکومت می‌خواهیم این گونه یک کشت بدیل برای ما پیدا کند.»
شماری از کشاورزان در کندهار، می‌گویند که زعفران، هنگ و زیره، بدیل خوبی برای تریاک در زمین‌های این ولایت است که می‌شود از آن حاصل خوبی به دست آورد؛ اما در این بخش نیاز به همکاری دارند.
احسان الله، کشاورز دیگری در کندهار، می‌گوید: «در مقایسه به کشت‌های دیگر، زمین‌های ما به بوته‌ی هنگ، زعفران و زیره، خوب است و خوب حاصل می‌دهد. باید برای ما تخم‌های اصلاح‌شده‌ی آن داده شود.»
در همین حال، گزارش‌هایی مبنی بر این که اداره‌ی مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد، کارشناسانی را در افغانستان برای بحث روی کشت بدیل کوکنار آورده است نیز، به نشر رسیده است.
سلام‌وطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید
معینت مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله‌ی امارت اسلامی با این که چنین پروسه‌ای را تأیید یا رد نمی‌کند، اما می‌گوید که تا حالا در این راستا هیچ هم‌کاری‌ای از سازمان ملل متحد انجام نشده است.
حسیب‌الله احمدی، رییس دفتر معینت مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله، به سلام‌وطندار می‌گوید که این معینت آماده‌ی هر گونه بحث و همکاری در این باره با سازمان ملل است. او می‌افزاید: «ما از هر گونه همکاری و کمک به دهاقین در بخش کشت بدیل اگر صورت می‌گیرد، از آن استقبال و همکاری می‌کنیم.»
از سویی هم، مصباح‌الدین مستعین، سخن‌گوی وزارت زراعت، آبیاری و مالداری، با نابسنده‌بودن کمک‌های کنونی سازمان ملل در بخش ترویج کاشت بدیل تریاک در افغانستان، می‌گوید: «خواست ما از سازمان ملل این است که در این بخش با وزارت زراعت و متخصصین ما هم‌آهنگی کند.»
ظاهر بهزاد، آگاه اقتصادی با اشاره بر تأثیر درآمد کشت کوکنار برای خانواده‌های کشاورزان در برخی مناطق کشور، تأکید دارد که برای دست کشیدن این کشاورزان از کشت کوکنار، بایستی کشت بدیل درست برای آن‌ها توزیع و برای محصول آن بازاریابی خوبی صورت بگیرد. او، می‌افزاید: «به خاطر عوایدی که از ره‌گذر کشت تریاک دهاقین به دست می‌آورد، همواره علاقه‌مند کشت آن خواهند بود. دولت می‌تواند کشت‌هایی مثل زعفران و هنگ را بدیلی برای کشت تریاک قرار دهد و برای آن بازاریابی کند.»
افغانستان در دو دهه‌ی حاکمیت جمهوری حیثیت کندوی مواد مخدار جهان را داشت و بیش‌ترین حجم تریاک و چرس جهان در این کشور تولید می‌شد و در کنار درآمد میلیون قاچاق‌بران، سود خوبی برای کشاورزان این محصولات نیز به هم‌راه داشت.
