کم‌بود دارو در شفاخانه‌ی ولایتی تخار، بیماران و بیمارداران را با مشکلات روبه‌رو کرده است. شماری از بیمارداران که برای درمان بیماران شان به بزرگ‌ترین مرکز صحی تخار (شفاخانه‌ی ولایتی) مراجعه می‌کنند، می‌گویند در حالی که با مشکلات اقتصادی بسیار روبه‌رو اند، اما تمامی داروهای مورد نیاز بیماران شان را از بیرون خریداری می‌کنند.
آنان، از مسئولان این شفاخانه می‌خواهند که داروی مورد نیاز بیماران را در داخل شفاخانه فراهم کنند.
محمدشریف، یک تن از بیمارداران در شفاخانه‌ی ولایتی تخار، به سلام‌وطندار می‌گوید: «توان ندارم، غریبی می‌کنم تا روزگار بگذرد. از ولسوالی خوست بغلان آمده‌ام، ۴۰۰۰ افغانی کرایه‌ی موتر دادم و ۴۰۰۰ افغانی بیشتر یک نسخه دارو شده و اگر خارج کنند، ۴۰۰۰ افغانی دیگر باید یک موتر را دربست بگیرم و خانه بروم.»
سلام‌وطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید
مقیم، یک تن دیگر از بیمارداران در شفاخانه‌ی ولایتی تخار، نیز می‌گوید: «همین پنج یا شش نفر این جا سرگردان هستیم و از شب گذشته به این طرف هر لحظه دارو می‌آوریم. مریض همین جاست، ما سرگردان هستیم. دارو می‌آورم و می‌دهم، در داخل همین گونه گم است.»
از سویی هم، پزشکان در شفاخانه‌ی ولایتی تخار از نهادهای بیرونی می‌خواهند که افغانستان را در بخش تهیه‌ی دارو و تجهیزات طبی همکاری کنند. آن‌ها، از کم‌بود کارمندان صحی و پرداخت‌نشدن به موقع معاشات شان نیز سخن می‌گویند.
عبدالفتاح سیدزاده، متخصص داخله در شفاخانه‌ی ولایتی تخار، می‌گوید: «ما از دونرهای خارجی و جامعه‌ی بین‌المللی خواهش داریم که مردم افغانستان را در قسمت عرضه‌ی خدمات صحی تنها نگذارند. در قسمت معاشات پرسنل صحی توجه کنند و هم‌چنان به بخش تأمین نیازهای دارویی و برخی تجهیزاتی طبی در شفاخانه توجه داشته باشند.»
پزشکان این شفاخانه اما تأکید می‌کنند و می‌گویند که با وجود این مشکلات، به تعهدات شان در برابر مردم و کشور پابند هستند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در همین حال، مسئولان در شفاخانه‌ی ولایتی تخار، کم‌بود دارو و کارمندان صحی در این شفاخانه را می‌پذیرند؛ اما می‌گویند که برای تکمیل کارمندان ۱۰۰ بست را به اعلان گذاشته اند. آنان، می‌‌افزایند که در گذشته نهادهای خارجی هم‌کار داروهای مورد نیاز این شفاخانه را تأمین می‌کردند؛ اما اکنون نصف داروی مورد نیاز این شفاخانه را تأمین نمی‌کنند.
محمدآصف محمدی، آمر شفاخانه‌ی ولایتی تخار، می‌گوید: «شفاخانه با رکود اقتصادی مواجه است؛ دوا نیست. صلیب سرخ این شفاخانه را در طول یک‌ونیم سال-دو سال تمویل می‌کرد؛ اما دو ماه می‌شود که جواب داده است. در این شش ماه آخر هیچ خریداری دارو و تجهیزات طبی صورت نگرفته است. تقریباً اکثریت دارو وجود ندارد، پایوازها را که پشت دارو روان می‌کنیم، خریداری می‌کنند. رضایت مریض بخواهی نخواهی به دست آورده نمی‌شود؛ چون سابق دارو را از شفاخانه می‌دادیم، مردم رضایت داشتند؛ حالا که دارو را با پول خود شان می‌خرند، اکثر مردم شکایت دارند»
این در حالی است که به تازگی شفاخانه‌ی تخصصی ولایتی تخار از ۱۵۰ بستر به ۲۰۰ بستر ارتقا کرده و هم‌زمان با افزایش ۵۰ بستر دیگر، ظرفیت این شفاخانه برای پذیرش و درمان بیماران بیشتر شده؛ اما نبود دارو و امکانات دیگر، پزشکان، بیماران و بیمارداران را با مشکلات بسیاری روبه‌رو کرده است.
