شماری از دام‌داران در ولسوالی‌های دوردست کنر، با شکایت از خشک‌سالی و کم‌بود چراگاه برای پرورش دام‌های شان، می‌گویند که خشک‌سالی‌ها و سیلاب‌های سه سال پسین، نزدیک به تمام چراگاه‌ها در این ولسوالی‌ها را از بین برده و به دام‌داری شان زیان رسانده است.
علیم‌الله، باشنده‌ی ولسوالی «خاص کنر» این ولایت که دام‌داری را از پدرانش به ارث برده است، می‌گوید که به دلیل خشک‌سالی و نبود چراگاه، ناچار شده است بیشتر دام‌هایش را بفروشد.
او می‌افزاید: «ما دام‌های زیاد داشتیم؛ اما به دلیل خشک‌سالی، ازبین‌رفتن چراگاه‌ها و نبود علوفه، بیشتر دام‌های خود را فروخته‌ایم. امید داریم دولت این مشکل را حل کند تا دام‌داران مجبور به فروش دام‌های شان نشوند.»
گلاب، دام‌دار در ولسوالی «مانوگی» کنر که ۲۰۰ دام دارد نیز، می‌گوید که چراگاه برای دام‌هایش وجود ندارد؛ زیرا بسیاری از چراگاه‌ها در نتیجه‌ی خشک‌سالی و سیلاب‌ها از بین رفته است. این دام‌دار می‌افزاید: «در گذشته جمعیت کم و چراگاه برای دام‌ها بیشتر بود؛ اکنون برخی از چراگاه‌ها به زمین کشاورزی تبدیل و برخی چراگاه‌ها در اثر خشک‌سالی یا در سیل ویران شده اند؛ جایی برای نگه‌داری از دام نمانده است.دولت باید به ما کمک کند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
این دام‌داران، می‌افزایند که کم‌بود چراگاه برای نگه‌داری دام‌ها، آنان را با مشکل روبه‌رو کرده است و حکومت سرپرست باید به این مشکل رسیدگی کند.
در سوی دیگر، گل‌‌رحمان حنان‌زی، آمر کلینیک دام‌داری ریاست زراعت، آبیاری و مالداری کنر، اطمینان می‌دهد که این ریاست به مشکلات دام‌پروران رسیدگی خواهد کرد. او می‌افزاید که سال گذشته در شماری از ولسوالی‌های کنر برای دام‌داران علوفه‌ی حیوانی توزیع شده است. «سال گذشته ۱۴۵ هزار دوز واکسین لمپی اسیکن را تزریق و واکسن‌های برخی از بیماری‌های دیگر را نیز، توزیع کرده‌ایم. برای بهبود نسل دام‌داری کار کرده‌ایم و تیم فنی این ریاست در برابر بیماری‌ها دست به کار می‌شوند.»
شماری از کارشناسان امور کشاورزی و دام‌پروری اما می‌گویند که اگر به مشکل دام‌داران در کنر رسیدگی نشود، ممکن در آینده شغل دام‌پروری در این ولایت از بین برود.
احمد جبارخیل، کارشناس امور دام‌پروری، می‌گوید که برای گسترش دام‌داری در کنر نیاز است که چراگاه‌ها ایجاد و به دام‌داران در باره‌ی روش‌های معیاری دام‌پروری آگاهی داده شود. او می‌افزاید: «کشاورزی و دام‌داری نقش اساسی در اقتصاد کشور دارد؛ اگر قسمتی از آن هم از بین برود، به اقتصاد آسیب می‌رساند و دام‌داران زیان‌مند می‌شوند؛ بنابراین باید مشکلات کشاورزان را به طور کامل درک و برای آن‌ها راه حل پیدا کرد.»
بر اساس آمار ارائه‌شده از سوی ریاست زراعت، آبیار و مالداری کنر، کم‌وبیش ۸۰ درصد باشندگان این ولایت به کشاورزی و دام‌داری سرگرم اند و از این طریق نیازهای غذایی و غیرغذایی خانواده‌های شان را فراهم می‌کنند.
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
در همین حال، کارشناسان مسائل اقتصادی، دام‌پروری را در رشد اقتصاد خانواده‌ها و افغانستان مهم می‌دانند و تأکید می‌کنند که باید به این بخش توجه جدی شود.
اسدالله احمدزی، کارشناس مسائل اقتصادی، می‌گوید که اگر به دام‌داری و دام‌پروری توجه نشود، بازارهای داخلی افغانستان فرآورده‌های لبنی، پشم و گوشت را از دست خواهند داد.
او می‌افزاید: «ترویج دام‌داری از سوی دولت بسیار مهم است؛ باید انواع کمک‌ها را به دام‌داران ارائه و دارو برای بیماری‌های دام‌ها به آن‌ها داده شود؛ افزون بر این علفچرها برای شان فراهم شود.»
افغانستان از چند سال به این سو خشک‌سالی‌های پی‌هم را تجربه می‌کند؛ اما بارندگی‌ها در زمستان و روزهای گذشته در شماری از ولایت‌ها، خوش‌بینی‌ها را برای کشاورزان و دام‌داران ایجاد کرده است.
