شماری از کشاورزان در بادغیس، میگویند که به دلیل بارش باران در سال روان، میزان حاصلات کشتزارهای پالیز شان در مقایسه با سالهای گذشته افزایش یافته است.
نفسگل، کشاورز، میگوید که در ۲۰۰ جریب زمینش خربزه و تربوز کاشته و از آن درآمد قناعتبخش به دست آورده است. او میافزاید: «زحمت بیاندازه دارد. ما وسایل هم نداریم؛ تخم و کود کیمیایی را خود ما میخریم و با مرکب تا شهر انتقال میدهیم؛ اگر با موتر هم ببریم کرایه میخواهند. بعضی سالها کاشت ما خراب میشود؛ اما امسال حاصلات ما زیاد شده است.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
غلاممحمد، کشاورز در شهر قلعهی نو، میگوید که در ۶۰ جریب زمینش خربزه و تربوز کاشته؛ اما آشنایینداشتن با روشهای معیاری کاشت این میوه و نبود بازار برای فروش آن، کار در این بخش را برایش دشوار کرده است. «زحمت میکشیم؛ چیزی را که کاشتایم به حاصل میآید؛ اما زحمت ما بیهوده است. خربزه، کنجد، گندم و جو از سوی بازرگانان به بهای اندک خریداری میشود.»
این کشاورزان، از ریاست زراعت، آبیاری و مالداری بادغیس، میخواهند که زمینه را برای فروش محصولات شان فراهم کند.
در سوی دیگر، عبدالحی منیر، رییس زراعت، آبیاری و مالداری بادغیس، میگوید که برای بازاریابی به محصولات کشاورزان و پشتیبانی از آنان، چندین نمایشگاه برگزار کرده اند. «حاصلات پالیز امسال زیاد است؛ در بسیاری از ولسوالیها پالیز بسیار خوب رشد کرده است؛ مشکل این جا است که بادغیس بندر ندارد که به دیگر کشور ها صادر کنیم؛ اما فروش داخلی دارد و تلاشها برای فروش بیشتر آن جریان دارد.»
شماری از کارشناسان امور کشاورزی، با تأکید بر فراهمشدن زمینه برای فروش محصولات پالیزی، میگویند که حکومت باید برای پشتیبانی از کشاورزان سردخانهها را ایجاد و زمینهی فراگیری روشهای معیاری کاشت پالیز را فراهم کند.
عبدالناصر عرفانی، استاد دانشکدهی زراعت، میگوید که اگر زمینهی فراگیری روشهای معیاری کاشت پالیز به کشاورزان فراهم شود، کاشت این محصول و درآمد کشاورزان افزایش خواهد یافت. او میافزاید: «یکسوم زمینهای کشاورزی در بادغیس محصولات پالیزی کاشت میشود؛ اما متأسفانه کشاورزان بادغیس از دانش نوین کشاورزی برخوردار نیستند و به شکل سنتی محصولات خود را کاشت میکنند. نبود سردخانهها و امکانات نگهداری میوهها و سبزیها از دیگر مشکل کشاورزان است.»
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
احمد رضایی، استاد دانشکده اقتصاد نیز، میگوید: «اگر یک کشاورز نتواند به موقع محصولاتش را بفروشد، زحمت یک سالهاش به بهای کم در بازار عرضه و سبب میشود که درآمد خوبی به دست نیاورند؛ از سوی دیگر ممکن کشاورزان در سالهای بعد پالیز کاشت نکنند یا از ناچاری یک محصول جاگزین برای خود شان پیدا کنند.»
بر اساس آمار ارائهشده از سوی ریاست زارعت، آبیاری و مالداری بادغیس، در سال روان ۲۵ هزار هکتار زمین خربزه، تربوز کاشت شده است.