هرچند در گذشته انتقادهای شدید بر این بود که شفاخانه‌های دولتی برای بیمارداران عرضۀ خدمات صحی قناعت‌بخش ارائه نمی‌کنند و این امر سبب حضور کم‌رنگ شهروندان به شفاخانه‌های دولتی نیز شده بود، اما در ولایت پروان مسئولان از دو برابرشدن مراجعان به شفاخانه‌های دولتی خبر می‌دهند.
محمدآجان، مرد ۶۲ ساله، باشندۀ ولسوالی شینواری ولایت پروان است. او که دچار بیماری پندیده‌گی جگر و معده شده و در شفاخانۀ ۱۰۰ بستر تخصصی پروان بستری‌ست، می‌گوید که نسبت به گذشته به مراتب عرضۀ خدمات صحی در این شفاخانه بهتر شده است.
او می‌افزاید: «تکلیفم از معده و جگر است، پندیده بود، آمدیم در این شفاخانه، پزشکان مرا بستری کردند. حالا تکلیفم خوب‌تر است. سابق که به این شفاخانه می‌آمدیم، نسخه را از بازار می‌خریدیم.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، محمدبهرام، مرد مسن دیگر که از بیماری شکر رنج می‌برد، می‌گوید عرضۀ خدمات صحی که در گذشته بود، اکنون به مراتب بهتر شده است.
عبدالله، جوان ۲۰ ساله، باشندۀ شهر چاریکار، مرکز ولایت پروان است. او می‌گوید یگانه دلیلی که باشنده‌گان این ولایت به شفاخانه‌های دولتی رجوع کرده‌اند، فقر و تنگ‌دستی‌ست.
او می‌افزاید که در گذشته پزشکان بیمارداران را به معاینه‌خانه‌های شخصی‌شان به بیرون از شفاخانه آدرس می‌دادند. از سویی هم، عبدالله ادعا می‌کند که در گذشته پزشکان با شماری از داروفروشی‌ها هم‌دست بودند و این امر سبب کم‌رنگی حضور باشنده‌گان پروان به شفاخانه‌های دولتی شده بود.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
با این حال، عبدالخلیل حیدری، سرطبیب شفاخانۀ ۱۰۰ بستر تخصصی پروان، به سلام‌وطندار می‌گوید یکی از دلیل‌هایی که حضور مردم در این اواخر بیشتر مشاهده می‌شود، فقر و تنگ‌دستی مردم است که شهروندان نمی‌توانند به شفاخانه‌های خصوصی مراجعه کنند.
او می‌افزاید: «مراجعان ما نست به گذشته نزدیک به دو برابر شده است. ما سابق روزانه ۷۰۰ تا ۸۰۰ بیمار OPD یا چک سراپا داشتیم، حالا ۱۱۰۰ تا ۱۲۰۰ تن روزانه مراجعان ماست. بیماران باور دارند که این‌جا درست درمان می‌شوند، دوم این‌که عرضۀ خدمات به‌شکل درست انجام می‌شود. سوم این‌که دوا/دارو رایگان است. دلیل دیگر این‌که مردم فقر اقتصادی دارند و نمی‌توانند از بازار دوا بخرند و به کلینیک‌های شخصی مراجعه کنند.»
در کنار این، هدایت‌الله اعزام، رئیس صحت عامۀ پروان، می‌گوید که هم‌اکنون در این ولایت به تعداد ۸۸ باب مرکز صحی فعال‌اند و ۸۰ درصد مشکلات بیمارداران در خود مرکزهای صحی حل می‌شود. او می‌افزاید که این مرکزهای صحی به کمک مؤسسۀ «جک»، یونیسف و سازمان صحی جهان تمویل می‌شود.
