از نزدیک به دو هفته به این سو، ادامهی کار زنان در نهادهای مرتبط به سازمان ملل متحد در افغانستان، به مورد جدی اختلافی میان امارت اسلامی و سازمان ملل متحد بدل شده؛ چیزی که بحث احتمال توقف فعالیت سازمان ملل متحد در افغانستان را به میان آورده است.
نگرانیها از توقف فعالیت نهادهای مرتبط به سازمان ملل متحد در افغانستان، بیشتر در بخش ارائهی خدمات درمانی محسوس است که هماکنون به کمکهای جهانی وابسته است.
شعیب رحیمی، پزشک در تخار، در این باره میگوید: «کلینیکها ۱۰۰ درصد متکی به کمکهای مالی سازمان صحی جهان اند. اگر این کمکها قطع شود یا کاهش یابد، مردم فقیر افغانستان با مشکلات بسیار وخیمی روبهرو خواهند شد.»
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
بهیر، پزشک در کاپیسا، نیز در این باره میگوید: «کلینیکهایی که ما فعلاً در آنها کار میکنیم، همه امکانات، تجهیزات و معاشاتش را ملل متحد تمویل میکند. اگر این کمک نباشد، پرسنل صحی نمیتواند عرضهی خدمات صحی بکند.»
هماکنون، بخش صحت ولایت دوردست غور که باشندگان آن، همواره از دسترسینداشتن به خدمات درمانی شکایت دارند، با کمبود بودجه روبهرو است.
گلاحمد ساحل، آمر شفاخانهی ولایتی غور، میگوید: «متأسفانه در همین برجهای/ماههای اخیر، بودجهی ما را نصف کردند و در بودجهی ما کسر آمده است. همین حالا، در قسمت عرضهی خدمات صحی، با مشکل مالی روبهرو هستیم.»
همین گونه، فدامحمد پیکان، معین پیشین عرضهی خدمات صحی وزارت صحت عامه، میگوید که در صورت توقف کمکهای جهانی در بخش صحت، وزارت صحت عامه توانایی ارائهی خدمات درمانی مورد نیاز مردم را ندارد.
او میافزاید: «اگر به بهانهی کار زنان، ادارات ملل متحد یا یوناما کار خود را توقف دهد، طبیعی است که حکومت فعلی افغانستان توانایی حمایت و راهانداختن تمام چهار هزار مرکز صحی در سراسر افغانستان را ندارد.»
سلاموطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
در همین حال، شرافت زمان امرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه، نیز میگوید که ارائهی خدمات درمانی در افغانستان، نیازمند همکاری سازمانهای بینالمللی است.
او میافزاید: «در این مورد، فعلاً کار جریان دارد که بخش صحی خودکفا و از این وضعیت خلاص شود که پیشبرد بخش صحی تنها به کمکها وابسته باشد.»
هرچند تا کنون سازمان ملل متحد، مشخصاً از قطع کمکهایش در بخش صحت خبر نداده؛ اما گزارشهایی از کاهش کمکها و فعالیتهای انساندوستانهی این سازمان در افغانستان پخش شده است.