در ادامه‌ی واکنش‌های جهانی به بازداشتن زنان از کار در دفترهای سازمان ملل متحد در افغانستان، روزا اوتونبایوا، نماینده‌ی ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان، آمنه محمد، معاون دبیرکل این سازمان و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه‌ی ایالات متحده‌ی امریکا، این تصمیم امارت اسلامی را نکوهش کرده و آن را برای مردم افغانستان، نگران‌کننده خوانده اند.
روزا اوتونبایوا، با پخش اعلامیه‌ای گفته است: «در تاریخ سازمان ملل متحد، هیچ رژیم دیگری تا کنون تلاش نکرده که زنان را تنها به دلیل زن‌بودن شان از کارکردن در این سازمان، منع کند. این یک ضربه‌ی ظالمانه و ویران‌گر دیگری در برابر زنان افغانستان است که عواقب شدیدی برای همه‌ی افغان‌ها، به دنبال دارد.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، مریم معروف آروین، فعال حقوق زن، به سلام‌وطندار می‌گوید که پیامد این تصمیم امارت اسلامی، به زنان محدود نمی‌شود. او می‌افزاید: «تداوم محدودیت بر زنان و دختران افغانستان از حق کار، آن هم در شرایطی به شدت بحرانی مردم افغانستان به ویژه زنان که قشر آسیب‌پذیر اند، نه تنها سبب افزایش چالش‌های اقتصادی و اجتماعی از جمله افزایش میزان فقر و واردکردن صدمه بر روحیه‌ی زنان افغانستان خواهد شد؛ بل ما شاهد فاصله‌ی بیشتر در میان جمع حاکم و جامعه‌ی جهانی خواهیم بود.»
از سویی هم، ویس ناصری، فعال سیاسی، می‌گوید این تصمیم امارت اسلامی سبب خواهد شد که در هیچ نشستی در منطقه و جهان، دعوت نشود. او می‌افزاید: «امارت اسلامی انتظار داشت که سازمان ملل متحد و جهان، فوراً آن را به رسمیت بشناسند. نزدیک به دو سال می‌شود که هیچ کشور و سازمانی، امارت اسلامی را به رسمیت نشناخته و در هیچ نشست منطقه‌ای، دعوت نمی‌شود.»
در همین راستا، نظیراحمد رزاقی، پژوهش‌گر مسائل بین‌الملل، می‌گوید این تصمیم امارت اسلامی سبب می‌شود که رسمیت‌شناسی این حکومت، به تأخیر بیفتد. آقای رزاقی، می‌افزاید: «ممنوع‌کردن زنان، سبب می‌شود که جهان و مسئولان در کشورهای مختلف، علیه این تصمیم عکس‌العمل نشان دهند و این سبب می‌شود که اعتمادسازی به عقب بیفتد و مسئله‌ی به‌رسمیت‌شناسی را به تعویق بیندازند. فعلاً یک جمعیت بزرگ در افغانستان، وابسته به کمک‌های نقدی است و اگر این کمک‌ها نرسد، ما با یک کتله‌ی بزرگ گرسنگان، روبه‌رو خواهیم شد.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
با این همه، سیدذکرالله هاشمی، فعال سیاسی نزدیک به امارت اسلامی، می‌گوید که سازمان ملل متحد، آجندای غرب و امریکا را دنبال می‌کند. او می‌افزاید: «سازمان ملل متحد، آجندای امریکا و غرب را به پیش می‌برد. هر کشوری که هر تصمیمی می‌گیرد، نظر به قوانین و به فایده‌های ملت خود، تصمیم اتخاذ می‌کند. اگر سازمان ملل متحد، به این تصمیم انتقاد می‌کند یا نمی‌کند، تصمیم خودش است. سازمان ملل متحد یا یوناما، غم شان این باشد که به مردم افغانستان خدمت بکند؛ یعنی مردان افغانستان الحمدلله می‌توانند بهترین کار را انجام بدهند؛ چون خواهران ما نمی‌توانند به ولایت‌ها سفر کنند.»
امارت اسلامی، در هاله‌ای از تلاش‌ها برای به‌رسمیت‌شناسی از سوی جامعه‌ی جهانی و تعامل بیشتر با منطقه و جهان، زنان را از کار در دفترهای سازمان ملل متحد بازمی‌دارد؛ تصمیمی که تلاش‌ها برای تعامل سیاسی جهان با افغانستان را آسیب می‌زند.
