حمله‌های انتحاری و انفجاری اخیر بر مسجدها و عبادت‌گاه‌ها در چند ولایت کشور، بر فعالیت و بزم‌های تصوفی و عرفانی خانقاه‌های شهر غزنی سایه افکنده است.
در چند روز پسین، حلقه‌های ذکر و برنامه‌های درسی خانقاه‌های شهر غزنی تعطیل و بر رفت‌وآمد مریدان جوان به این خانقاهها نیز ممنوعیت وضع شده است.
شماری از مریدان طریقت‌های تصوفی در این ولایت می‌گویند که این تصمیم به‌خاطر پیش‌گیری از روی‌دادهای احتمالی امنیتی در این مکان‌ها گرفته شده است.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
امان‌الله، یک تن از مریدان در غزنی می‌گوید: «سابق از طرف صبح می‌رفتیم تا هشت بجه ره مناجات‌خوانی بود، در این اواخر از خاطر پیش‌گیری که کدام حادثه رخ ندهد، از طرف برادرا و خلیفه صاحب به مشوره همه‌گی تصمیم گرفته شد که جوانان تا امر ثانی به حجره نیایند.»
سمیع‌الله، یک تن از باشنده‌گان غرنی، که در همسایه‌گی یکی از خانقاهها در «شهر کهنه» این شهر زنده‌گی می‌کند، می‌گوید که از چند روز به این‌سو، دروازۀ خانقاه «قادریه شریف» در این محله به‌روی مریدانش بسته است.
- تلفات انفجار در مسجدی در کندز به ۳۶ کشته و ۴۷ زخمی افزایش یافت
- انفجار در مسجد شیعیان در مزارشریف؛ هنوز ۳۰ کشته و ۸۰ زخمی گزارش شده است
- انفجار در برابر مسجدی در پکتیا ۲ کشته و ۲۰ زخمی برجای گذاشت
مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ غزنی اما توقف برنامه‌ها و حلقه‌های ذکر و مناجات در این ولایت را رد می‌کنند. منصور افغان، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ غزنی، به سلام‌وطندار می‌گوید که بزم‌ها و برنامه‌های خانقاهها در غزنی متوقف نشده است و مسئولان امارت اسلامی از تأمین امنیت در تمامی بخش‌های این ولایت به مردم اطمینان می‌دهند.
هم‌اکنون ۱۱ باب خانقاه در شهر غزنی وجود دارد که بیش از ۱۰ هزار مرید و پیرو به صوفی‌گری و عرفان مشغول‌اند. هم‌چنان بیش از ۱۵ مرشد طریقت که بیشتر به نام «خلیفه صاحب» یاد می‌شوند در ولایت غزنی مصروف ارشاد، تدریس و ارائۀ درس‌ها و رمزوراز عرفان و تصوف برای مریدان‌شان هستند.
از میان چهار طریقت معروف در جهان اسلام، که شامل طریقت‌های «قادریه، نقشبندیه، چشتیه و سهروردیه» می‌شوند، تنها دو طریقت «قادریه و نقشبندیه» در ولایت غزنی پیرو و مرید دارند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
عبدالباقی هیله‌من غزنوی، نویسنده و پژوهش‌گر مطالعات عرفانی، می‌گوید که خانقاه و تصوف ویژۀ مسلمانان و دین اسلام نیست، بلکه در همه ادیان وجود دارد و مردمان خانقاهی افراد هم‌دل، صمیمی و طرف‌دار زیست باهمی در جهان هستند.
گفتنی‌ست که تصوف و عرفان و فعالیت خانقاهها در جوامع اسلامی، ریشه در سدۀ نخست ظهور دین اسلام دارد. بیشتر طریقت‌های تصوفی و عرفانی در افغانستان منشأی فعالیت‌های تصوفی و عرفانی‌شان را به خلفای راشدین، امامان دین و اصحاب پیامبر اسلام نسبت می‌دهند.
