۷۰۰ دانش‌جوی افغان در هند که در بیش از ۱۰۰ دانش‌گاه و کالج به همکاری شورای فرهنگی هند سرگرم ادامه‌ی تحصیلات عالی شان اند، از بی‌سرنوشتی شان پس از پایان درس‌های شان شاکی اند.
روما محبی، دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی اقتصاد دانش‌گاه «پونه» در هند است. او می‌گوید که ۷۰۰ دانش‌جوی افغان امتیازات شان که پیش از این از طریق شورای فرهنگی هند پرداخت می‌شد، اکنون قطع شده است و با مشکلات بسیاری روبه‌رو شده اند.
بانو محبی، می‌افزاید که به دلیل بازداشته‌شدن دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب و زنان از کار در افغانستان، او و چندین بانوی دیگر که درس‌های شان در دانش‌گاه‌های مختلف هند پایان یافته است، نمی‌خواهند به افغانستان برگردند و در چوکات چهاردیواری خانه‌های شان حبس شوند. او، از شورای فرهنگی هند، می‌خواهد که به دانش‌جویان افغان در این کشور بورسیه بدهد.
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
او می‌افزاید: «من و ۷۰۰ دانش‌جوی دیگر افغان با مشکلات زیادی در هند روبه‌رو شده‌ایم. ما را از لیلیه/خواب‌گاه بیرون می‌کنند و حتا پول تأمین نیازهای خوراکی خود را نداریم. از بورسیه‌ای که هند به ما داده است، قدردانی می‌کنیم؛ ولی ما به دلیل وضع محدودیت‌ها نمی‌خواهیم به افغانستان برگردیم و از هند می‌خواهیم که به ما کمک کند و بورسیه بدهد.»
دانش‌آموختگان افغان در هند، می‌گویند که در سال روان میلادی، شورای فرهنگی هند ۱۰۰۰ بورسیه به دانش‌جویان افغان اختصاص داده؛ اما به علت نامعلومی هنوز اعلام‌ناشده باقی مانده است.
پروانه حسینی، دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد رشته‌ی روابط عامه‌ی دانش‌گاه پنجاب هند است. او می‌گوید که تا یک ماه دیگر فرصت جذب دانش‌جو از سوی دانش‌گاه‌های هند پایان می‌یابد و آنان بی‌سرنوشت خواهند شد.
او می‌افزاید: «ما دانش‌جویان افغان در هند مشکلات زیادی داریم. بعد از فراغت به ما اجازه‌ی کار داده نمی‌شود و ما از شورای فرهنگی هند می‌خواهیم که برای ادامه‌ی تحصیلات عالی ما، بورسیه‌ی جدید بدهد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
اسحاق سروری، نماینده‌ی دانش‌جویان افغان در دهلی نو، می‌گوید که برای رسیدگی به مشکلات دانش‌جویان افغان در هند چندین بار گردهم‌آیی داشته؛ اما هنوز پاسخی از سوی مسئولان دریافت نکرده اند.
او می‌افزاید: «دولت هند تصمیم گرفته است محصلانی که در هند حضور دارند، باید تحصیلات خود را در هند ادامه بدهند و دیروز تظاهرات داشتیم که مسئولان به مشکلات ما رسیدگی کنند؛ اما هنوز کسی به درخواست‌های ما پاسخ نداده است.»
با این همه، به گفته‌ی دانش‌آموختگان افغان در هند، در سفارت افغانستان در دهلی نو، سفیر یا نماینده‌ای از افغانستان حضور ندارد که به مشکلات دانش‌جویان افغان در هند رسیدگی کند و این خود سبب شده است که دانش‌آموختگان افغان در دانش‌گاه‌های هند، بی‌سرنوشت باقی بمانند.
