شماری از دانش‌آموختگان رشته‌های پزشکی با گلایه از به‌تعویق‌افتادن و نامشخص‌بودن زمان «آزمون اجازه‌یافتن به فعالیت پزشکی/Exit Exam»، می‌گویند که پس از شش یا هفت سال انتظار برای دریافت این جواز، هنوز در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند.
خاطره، دانش‌آموخته‌ی پزشکی از دانش‌گاه طبی ابوعلی سینا در کابل، به سلام‌وطندار می‌گوید که نگرفتن آزمون از دانش‌آموختگان دختر، ستمی در حق آنان و بیماران زن است.
او می‌افزاید: «ما از دوره‌ی ستاژ که حدود یک یا یک‌ونیم سال می‌گذرد، منتظر این آزمون بودیم؛ اما در دقیقه‌ی ۹۰ لغو شد و بدون هیچ دلیلی به تعویق افتاد. برای سرنوشت خود و وضعیت بیماران زن در افغانستان متأسف هستم و این تأسف عمیقاً در قلب کسانی که سال‌ها زحمت کشیده و عمر خود را فدا کرده اند، حس می‌شود.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، زینب، دانش‌آموخته‌ی پزشکی دندان از دانش‌گاه طبی ابوعلی سینا که برای اجازه‌یافتن به اشتراک در آزمون دریافت جواز فعالیت انتظار می‌کشد، می‌گوید: «ما شش سال در دانش‌گاه درس خواندیم، قرار بود امتحان بدهیم، جواز کار را بگیریم و مستقل فعالیت کنیم. از این که از ما امتحان نگرفته اند، ناامید شده‌ایم. اگر زنان و پزشکان از فعالیت بمانند، جامعه هم با مشکل روبه‌رو می‌شود. ما در صنف ۷۵ دانش‌جو بودیم و بیشتر ما به این امتحان آمادگی گرفته بودیم.»
نسرین، دانش‌آموخته‌ی پزشکی معالجه‌ای از دانش‌گاه طبی ابوعلی سینا، نیز می‌گوید: «زنان به پزشکان زن نیاز شدید دارند. من شخصاً در شفاخانه کار می‌کنم و زنان می‌توانند به جای پزشکان مرد، به پزشکان زن به راحتی مشکل خود را بگویند. ما برای امتحان آمادگی گرفته بودیم و انگیزه‌ی نیک داشتیم و این که از ما امتحان گرفته نمی‌شود و بی‌سرنوشت می‌مانیم که این برای زنان نگران‌کننده است.»
با این حال، احمدشاه شکوه‌مند، مشاور ارشد شورای طبی افغانستان، می‌گوید که کارشیوه‌ی گرفتن آزمون از دانش‌آموختگان زن، هنوز از سوی مقام‌های ارشد امارت اسلامی تأیید نشده است.
او می‌افزاید: «شورای طبی افغانستان به خاطر این که پالیسی امارت اسلامی رعایت شده باشد، یک طرزالعمل/کارشیوه ترتیب کرده که از سوی ریاست شورای طبی افغانستان منظور و به مراجع عالیه فرستاده شده است. ما منتظر این هستیم که آن را منظور کنند و بر اساس آن اجراأت خواهد شد. ۱۰ هزار تن در این امتحان ثبت نام کرده بودند که از این میان ۳۰۰۰ تن از بخش زنان است.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
این در حالی است که نبود و کم‌بود پزشکان زن در بخش‌های دوردست افغانستان، همواره دست‌رسی زنان به خدمات بهداشتی را با مشکل روبه‌رو کرده است.
گلالی، باشنده‌ی ولسوالی دوآب نورستان، می‌گوید: «این جا در ولسوالی مربوط ما مشکلات زیاد است و در شفاخانه‌ها پزشکان زن کم است. هنگامی که به بیماری‌های زنانه مبتلا می‌شویم، به لغمان و ننگرهار می‌رویم. از مقام‌های امارت اسلامی می‌خواهیم که برای پرسنل زن در ولسوالی ما تدابیر بهتر بگیرند.»
گفتنی است که آزمون اجازه‌یافتن به فعالیت پزشکی، ۱۰ روز پیش از دانش‌آموختگان مرد گرفته شده است.
