هم‌زمان با روز جهانی ناپدیدشدگان، شماری از خانواده‌ها از بی‌توجهی نهادهای مسئول گلایه دارند و از نهادهای کشفی و امنیتی می‌خواهند که در پیداکردن عزیزان شان آن‌ها را یاری کنند. نازگل، مادر یکی از این گم‌شدگان است که فرزند ۱۸ساله‌اش از ۴۰ روز به این سو ناپدید شده است.
رحیم‌الله ۱۸ساله که لال است و مشکلات روانی نیز دارد، ۴۰ روز پیش وقتی مادرش را در خانه نمی‌یابد، به دنبال او از خانه بیرون می‌شود و تا امروز کسی از او خبری ندارد. اعضای خانواده‌ی رحیم‌الله برای پیداکردن او به هر دری زده اند؛ اما تا کنون هیچ خبری از پسر شان ندارند.
نازگل، مادر رحیم‌الله، می‌گوید: «به آب و آتش از فراق فرزندم گریان می‌کنم، ۴۰ روز می‌شود که گم است. دردش زیاد است، طاقتم نمی‌آید، می‌گویم موتر نزده باشدش، کسی نبرده باشدش. هر بار که یادم می‌آید، کل دنیا سرم تاریک می‌شود.»
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
طالب، پدر این پسر گم‌شده، نیز می‌گوید که برای پیداکردن پسرش به تمام حوزه‌های شهر رفته است؛ اما تا کنون خبری از گم‌شده‌اش ندارد. او می‌افزاید: «۲۱ حوزه را کلش را خبر کردم، در حوزه‌ها عکسش را پخش کردم، خیلی تلاش کردم. میدان‌شهر را دیدیم، هیچ جای نبود. هم مادرش، هم من عصبی شده‌ایم، نه مردیم نه زنده هستیم، فکر کن زندگی نداریم.»
اعضای خانواده‌ی رحیم‌الله، می‌گویند که نهادهای کشفی و امنیتی برای پیداکردن فرزند شان سهل‌انگاری و بی‌پروایی کرده اند.
جاوید، جوان ۲۷ساله‌ی دیگری است که از شش ماه به این سو در ایران ناپدید شده است. رازمحمد، پدر جاوید، می‌گوید که خود و همسرش به دلیل نگرانی و بی‌خبری از وضعیت فرزند شان، به بیماری‌های عصبی و قلبی مبتلا شده اند.
او می‌افزاید: «خواهرش که در ایران است، قبرستان‌ها، شفاخانه‌ها و بندی‌خانه‌ها را پالید. نصف آدم گشته‌ام، این درد را خدا به کسی نشان ندهد. دو بار سر مادرش حمله آمده، ترس ما از این است که این را کسی کشت، این را بندی کرد. یک سال می‌شد که ایران رفته بود، برای ما پول هم روان می‌کرد.»
رازمحمد، هم‌چنان می‌گوید که فرزندش یک سال پیش برای کار به ایران رفته بود و شش ماه پیش ناپدید شده است و اکنون همسر و دختر خردسالش، بی‌سرپرست مانده اند.
محمدایام، پدر عمر ۱۲ساله، نیز دو ماه پیش از حوزه‌ی پانزدهم امنیتی شهر کابل ناپدید شده است. پدر این کودک، می‌گوید که بارها به نهادهای کشفی و امنیتی مراجعه کرده؛ اما هیچ کسی برای پیداکردن فرزندش او را یاری نکرده است.
او می‌افزاید: «همین قدر می‌دانیم که طرف ایران برده شده است. صبح پشت آشغال رفت و دیگر پیدا نشد. به چندین حوزه رفتیم و راپور/گزارش دادیم. بادام‌باغ رفتیم، گفتند همین جا است و ۱۰ روز بعد پشتش بیا. ده روز بعد رفتیم گفتند این جا نیست. در ریاست استخبارات، آمریت جنایی و خلاصه کل جای رفتیم، یافت نشد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در همین حال، مسئولان در وزارت کار و امور اجتماعی، می‌گویند که در یک سال گذشته، نزدیک به ۳۰۰۰ کودک گم‌شده را به خانواده‌های شان سپرده اند. به گفته‌ی آنان، حدود ۸۰ گم‌شده‌ی دیگر که خانواده‌های شان پیدا نشده است، توسط این وزارت نگه‌داری می‌شود.
سمیع‌الله ابراهیمی، سخن‌گوی وزارت کار و امور اجتماعی، می‌گوید: «در یک سال اخیر، ۲۸۶۰ تن از گم‌شده‌هایی که از خانواده‌های شان گم یا از کشورهای بیرونی برگشت داده شده اند، به خانواده‌های شان سپرده شده اند و نزدیک به ۸۰ گم‌شده‌ی دیگر تا کنون خانواده‌های شان پیدا نشده و نزد ما نگه‌داری می‌شوند.»
گفتنی است که ۳۰ آگست روز جهانی ناپدیدشدگان نام‌گذاری شده است و همه‌ساله در این روز از کسانی که به دلیل‌های مختلف ناپدید شده اند، یادبود می‌شود.
