بیستویکم می، روز جهانی تنوع فرهنگی برای گفتوگو و توسعه نامگذاری شده است. افغانستان بهعنوان زیستگاه اقوام و ملیتهای متنوع، فرهنگ و عنعنات و اندیشههای گونهگون را در خود جا داده است.
همزمان با این روز، شماری از جامعهشناسان میگویند که احترام به تنوع فرهنگی افغانستان بهعنوان یک ارزش، میتواند بهجای تقویت رقابتهای سیاسی، برای رونق و رشد اجتماع استفاده شود و به ثبات سیاسی و امنیتی بیانجامد.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
آنان تٲکید میکنند که تنوع فرهنگی باید بهعنوان ارزش ملی انعکاس یابد و تقویت شود؛ کاری که به باور آنان، از سوی دولتهای افغانستان انجام نشده است.
ضیاءالحق شمس، یک تن از جامعهشناسان، در گفتوگو با سلاموطندار از رویکرد حکومتها در طول تاریخ کشور پیرامون غنامندی و تنوع فرهنگی انتقاد میکند.
او میگوید که با توجه به تاریخ کشور، حلقههای حاکم تنوع فرهنگی را همواره بهعنوان وسیلۀ حفظ قدرت استفاده کردهاند و برای رشد همدیگرپذیری زیر چتر کثرت فرهنگی در افغانستان از سوی آنان کارهای مٶثر انجام نشده است.
آقای شمس میافزاید: «حکام افغانستان نسبت به مسائل فرهنگی دیدگاه درجه دوم داشتند و از غنامندی فرهنگی برای حفظ قدرت خودشان استفاده کردهاند، اکثراً کارهای فرهنگی در افغانستان به گونۀ جانبدارانه رشد داده شد و متٲسفانه در مواردی که زمینۀ رشد فرهنگهای افغانستان مهیا بود، از آن استفاده نشد.»
از سوی دیگر، طارق فرهادی، آگاه مسائل سیاسی، ریشۀ کثرت فرهنگی افغانستان را در تاریخ کشور میداند و تٲکید میکند که حرمتگذاشتن به فرهنگ و اندیشههای مختلف میتواند حکومتهای مردمی را شکل دهد.
او میگوید: «وقتی همه مردم با حکومت همنوا شوند، مشکلات دیگر چون مشکلات امنیتی و سیاسی حل میشود. احترام اقوام، فرهنگها و اندیشهها در کشور مورد خیلی مهم است.»
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
گفتنیست که مجمع عمومی سازمان ملل متحد در اواخر سال ۲۰۰۲ بهمنظور ارجگذاری به تنوع فرهنگی، ۲۱ می را روز جهانی تنوع فرهنگی برای گفتوگو و توسعه نامگذاری کرد.
از این روز در حالی بزرگداشت میشود که نادیدهگرفتن تنوع فرهنگی و اندیشه در افغانستان همواره با انتقادهایی روبهرو بوده و این انتقادها در ماههای پسین که امارت اسلامی رویکار آمده، بیشتر از پیش شده است.
نگرانیهای بسیاری مبنی بر نادیدهگرفتهشدن تنوع فرهنگی و اندیشه از سوی حکومت امارت سلامی وجود دارد؛ حکومتی که تاکنون نتوانسته است هیچ خواستۀ شهروندان افغانستان و جامعۀ جهانی را برآورده کند.