شماری از کارشناسان امور کشاورزی، اقتصادی و محیط‌زیستی در غور، در گفتوگو با سلام‌وطندار می‌گویند که تغییرهای اقلیمی، بر پایداری و رونق کشاورزی در این ولایت تأثیر گذاشته است. عبدالظاهر توانا، کارشناس امور کشاورزی، می‌گوید که کاهش محسوس بارندگی‌ها در چند سال گذشته، تأثیرهای منفی گسترده‌ای بر محیط زیست، فرآورده‌های کشاورزی و وضعیت معیشتی باشندگان غور گذاشته است.
فریده، باشنده‌ی شهر پل‌علم، مرکز لوگر که سال‌ها است با شوهرش در بخش‌های کشاورزی و دام‌داری کار می‌کند، می‌گوید که در کنار مردان در این عرصه‌ها سرگرم فعالیت است و از همین طریق هزینه‌های اقتصادی خانواده‌اش را تأمین می‌کند.
مسئولان ریاست زراعت، آبیاری و مالداری بدخشان، روز گذشته -سه‌شنبه، ۶جوزا- در برنامه‌ی آغاز کار ساخت سردخانه‌ها، گفته اند که این پروژه به ارزش ۲۵ میلیون افغانی با پشتیبانی مالی سازمان خوراک و کشاوزی ملل متحد و همکاری مؤسسه‌ی «ارتقای اجتماعی» ساخته می‌شود.
او که از رشته‌ی روان‌شناسی فارغ شده است، علاقه‌ی بسیاری به کار زنان در بخش کشاورزی دارد. او می‌گوید که در ۲۰۱۸ تصمیم گرفت نشانی‌ای/آدرسی به زنان کشاورز ایجاد کند و با پشت‌کاری که داشت، توانست بنیاد «اتحادیه‌ی زنان زراعت‌پیشه» را بگذارد.
محمد‌قاسم امینی، رییس احیا و انکشاف دهات غزنی، می‌گوید که کار ساخت یک بند آب‌گیر در این ولایت آغاز شده است.
شماری از کشاورزان در هرات، می‌گویند که رهاشدن آب «بند سلما» معضل کم‌بود آب برای زمین‌های کشاورزی را تا اندازه‌ای حل کرده است.
شماری از دختران بازمانده از تحصیل در کاپیسا، می‌گویند که پس از بسته‌شدن دانش‌گاه‌ها، برای فرار از بی‌کاری به کشاورزی و صنایع دستی رو آورده اند.
سکتور کشاورزی، از مهم‌ترین منابع اقتصادی افغانستان است و بیش از ۷۰ درصد خانوارها، سرگرم کشاورزی اند و از این راه نیازهای زندگی شان را فراهم می‌کنند؛ اما هنوز توجهی که باید به این بخش مهم زیربنایی صورت نگرفته و کشاورزی در افغانستان به شکل سنتی آن ادامه یافته که در نتیجه، بازدهی خوبی نداشته است.
محدودیت‌های آموزشی و کاری بر زنان در نزدیک به سه سال گذشته، سبب شده که آن‌ها برای حضور دوباره در اجتماع و داشتن خودکفایی، به کار در بخش‌های مختلف رو آورند. در این گزارش، با ۲۳ زن در پنج ولایت گفتوگو شده که پس از روی‌کارآمدن حکومت سرپرست، به کارکردن در بخش‌های صنعت و تجارت، خیاطی، کشاورزی و مالداری، رو آورده اند.
شماری از زنانی که در روستاهای هرات سرگرم کاشت گونه‌های سبزی اند، می‌گویند که کشاورزی به تنها منبع درآمد آنان بدل شده است. این زنان، می‌افزایند با این که در بخش کشاورزی آموزش ندیده اند؛ اما از این طریق نیازهای غذایی و غیرغذایی خانواده‌های شان را تأمین می‌کنند.
باشندگان روستای لایقه‌ی ولسوالی دشت قلعه‌ی تخار با شکایت از کم‌بود آب برای کشت‌زارهای شان، می‌گویند که این مشکل باشندگان شماری از روستاهای این ولسوالی را مجبور به ترک زمین و خانه‌های شان کرده است.
شماری از کشاورزان در بغلان، می‌گویند که شیوع آفت‌های گیاهی به ویژه سیاه‌قاق در سال روان، خوشه‌های گندم را از بین برده و آن‌ها را زیان‌مند کرده است.
حمیدالله، کشاورزی در فاریاب، می‌گوید: «امسال گندم کشت کردیم، سوخت. چه طور کنیم مشکلات بسیار زیاد است؟ سرگردان کشاورزی استم، پایم نیز لنگ است. گندم هم امسال نشد. دهقان مثلی که مرده است. امسال چهار یا پنچ سال شده، خشک‌سالی است و حاصلات ما سوخت.» او، می‌گوید که همه درآمدش را از راه کشاورزی و دام‌داری به دست می‌آورد؛ اما به دلیل خشک‌سالی، همه فرآورده‌هایش از بین رفته است.
شماری از کشاورزان و باغداران در غور، می‌گویند که با روشهای امروزی مبارزه با بیماریها و آفت‌های گیاهی آشنایی ندارند و برای ازبینبردن آفتها، هنوز از روشهای سنتی استفاده می‌کنند.
عطاءالله عمری، سرپرست وزارت زراعت، آبیاری و مالداری، می‌گوید که کارشناسان امور کشاورزی، نقش مهمی در پیش‌رفت کشاوزی افغانستان دارند. کارشناسان، پایه و اساس بخش کشاورزی در افغانستان اند و بدون حضور آن‌ها، کشاورزی مان از حالت سنتی بیرون نخواهد شد.
دو کارخانهی تولید دستگاههای خرمنکوبی (تریشل)، در کندهار به فعالیت آغاز کرده که با فعالیت آن‌ها، واردات این نوع دستگاهها به افغانستان متوقف شده است.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
