شواک، گرده‌سیری و وزی زدران، سه ولسوالی زدران پکتیا هستند که در ۲۰ سال گذشته از نظر صحی توجه چندانی به این ولسوالی‌ها نشده است. باشندگان این ولسوالی‌ها، گلایه دارند که خدمات صحی کامل به آن‌ها ارائه نمی‌شود و مانند گذشته با مشکلات بسیاری روبه‌رو اند.
آن‌ها، می‌گویند که کلینیک‌های ساخته‌شده در مرکزهای ولسوالی‌ها، از مناطق مسکونی دور اند و مردم به آسانی به آن‌ها دست‌رسی ندارند. به گفته‌ی آنان، در این کلینیک‌ها نه دارو وجود دارد و نه آمبولانس که در موقع‌های ضروری بیماران را به شهر گردیز یا دیگر شفاخانه‌ها انتقال دهند.
قدیم، باشنده‌ی ولسوالی شواک، به سلام‌وطندار می‌گوید: «این قسم نیست که این جا درمان‌گاه نداشته باشیم، دو کلینیک داریم؛ اما در این کلینیک‌ها برخی مواد کامل نیست. ما به خدمات صحی دست‌رسی نداریم؛ چون منطقه‌ی ما کوهستانی است، جاده نیست. وقتی مریض را از کوه پایین آورده و به درمان‌گاه می‌رسانیم، مسیر خیلی دور است، جاده‌ای نیست. وقتی بیمار داریم، مشکلات بیشتر هم می‌شود. ما در درمان‌گاه‌ها مشکلات داریم، آمبولانس نیست، دست‌رسی به دارو نداریم و بیشتر اوقات وقتی مردم به درمان‌گاه مراجعه می‌کنند، در آن جا دارویی وجود ندارد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
احمدگل، باشنده‌ی ولسوالی گرده‌سیری، نیز می‌گوید: «این جا به یک متخصص نسایی-ولادی نیاز داریم که آزمایش و عملیات انجام دهد. بانوان در هنگام وضع حمل نمی‌توانند به گردیز برسند؛ چون جاده‌ها دور است، بعضی‌ها موتر ندارند، پول ندارند. بنابر این، بیمار پیش از رسیدن به شفاخانه جان می‌دهد. ما در این کلینیک به یک داکتر خوب نیاز داریم و بیشتر از داکتر مرد به داکتر زن نیاز داریم؛ زیرا در صورت نبود داکتر زن، مردان از بیماری‌های زنان سر در نمی‌آورند.»
اخترجان، باشنده‌ی ولسوالی وزی زدران، هم‌چنان می‌گوید: «در طول روز، حدود ۱۰۰ بیمار به کلینیک ما مراجعه می‌کنند؛ اما در درمان‌گاه دارو و داکتر مسلکی وجود ندارد. دیگر این که سرک اصلی خوست و پکتیا هم هست که اگر در آن حادثه شود یا موتر چپه شود، برای بیماران عاجل دوا وجود ندارد. خواست ما این است که این درمان‌گاه سی‌اچ‌سی به درمان‌گاه دی‌اچ ارتقا یابد.»
باشندگان سه ولسوالی زدران پکتیا، می‌افزایند که در درمان‌گاه‌های مناطق شان هیچ پزشک زن یا پزشک مرد مسلکی وجود ندارد که بتوانند بیماران شدید را درمان کنند. آن‌ها خواستار توجه بیشتر مسئولان به این سه ولسوالی اند.
در همین حال، مسئولان ریاست صحت عامه‌ی پکتیا، نیز مشکلات صحی ولسوالی‌های زدران این ولایت را تأیید می‌کنند؛ اما قول می‌دهند که آن را حل کنند.
صدرالدین عزام، رییس صحت عامه‌ی پکتیا، به سلام‌وطندار می‌گوید که با همکاری مؤسسه‌ها، شش کلینیک جدید ساحه‌ای در مناطق دورافتاده‌ی سه ولسوالی زدران ساخته شده است که خدمات اولیه را به مردم ارائه می‌کند.
او می‌افزاید که از میان این سه ولسوالی، تنها درمان‌گاه ولسوالی وزی زدران آمبولانس دارد و درمان‌گاه‌های دیگر ولسوالی‌ها نیز در آینده‌ی نزدیک به آمبولانس مجهز خواهند شد.
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
به گفته‌ی صدرالدین عزام، برای باشندگان مناطق دورافتاده‌ی این ولسوالی‌ها که به خدمات صحی دست‌رسی ندارند، با همکاری نهادها مرکزهای صحی موقت فعال می‌شود.
رییس صحت عامه‌ی پکتیا، می‌گوید: «مشکل دوا یک مشکل سراسری در تمام کشور است و وزارت صحت عامه تمام تلاش خود را برای حل این مشکل به کار می‌گیرد. اما به یک نکته اشاره کنم که دست‌رسی مردم به مرکزهای صحی و درمانی نسبت به گذشته بیشتر شده و مراجعه‌ی مردم افزایش یافته است؛ زیرا اعتماد مردم به سیستم صحی دولتی افزایش یافته و به همین دلیل تعداد مراجعه‌کنندگان به مرکزهای درمانی بیشتر شده است؛ اما کم‌بود دارو وجود دارد.
به گفته‌ی مسئولان ریاست صحت عامه‌ی پکتیا، در دو سال گذشته باشندگان مناطق دورافتاده‌ی ولسوالی‌های مختلف پکتیا به خدمات صحی دست‌رسی نداشتند؛ اما آنان با فعال‌کردن بیش از ۲۸ مرکز صحی که خدمات اولیه به مردم ارائه می‌کنند، این مشکلات را تا اندازه‌ی زیادی حل کرده اند.
