شماری از باشندگان روستاهای دوردست ولسوالی نهرین ولایت بغلان، با شکایت از دست‌رسی‌نداشتن به خدمات صحی و راه‌های ارتباطی، می‌گویند که در نبود سرک‌های موتررو، بیماران شان را با استفاده از حیوانات از محلی به محل دیگر انتقال می‌دهند.
فخرالدین، باشنده‌ی روستای «دوآبی» ولسوالی نهرین، به سلام‌وطندار می‌گوید: «مشکلات اهالی ما از سال‌های زیادی ادامه دارد. سرک درست به خاطر عبورومرور نداریم. وقت و ناوقت، خانم‌های باردار و خانم‌هایی با دیگر نشانه‌های بیماری را، در این وقت ما چه طور بتوانیم که سرک نباشد، توسط حیوانات، مرکب یا اسب، مریض عاجل خود را به شفاخانه یا معاینه‌خانه انتقال بدهیم. در نبود سرک ۸۰ درصد امکان دارد مریض مان با مرگ روبه‌رو شود.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
این باشنده‌ی نهرین، گلایه‌کنان ادامه می‌دهد: «مشکلات کلینیک صحی نیز ما در این قریه داریم؛ اما در این بازسازی‌هایی که همه کشورها به افغانستان میلیاردها دالر کمک کردند، حکومت گذشته یک کلینیک صحی در ساحه‌ی ما اعمار نکرده است. حدود دو هزار فامیل و دوازده هزار نفوس این جا زندگی می‌کنند، آینده‌ی خانم‌ها، مریض‌ها، اطفال مایان بی‌چاره و فقیر و دربه‌در اهالی ما، بهبود و رو به انکشاف می‌شد.»
همین گونه، توفان، باشنده‌ی روستای «بُزدره»ی حوزه‌ی سجان ولسوالی نهرین بغلان، نیز می‌گوید که این روستا هفت ساعت از مرکزهای درمانی فاصله دارد و به دلیل نداشتن سرک‌های موتررو، باشندگان آن نمی‌توانند بیماران شان را به موقع به مرکزهای درمانی برسانند.
توفان می‌‌افزاید: «یکی از مهم‌ترین مشکلات مردم حوزه‌ی ما، این است که به مرکزهای صحی دست‌رسی ندارند؛ حتا شش-هفت ساعت راه از شهر ما دور استیم؛ نمی‌توانیم مریض ما را به موقع نزد داکتر برسانیم. مشکل دوم ما نبود سرک درست است. سرک غیرمعیاری، مثل پیاده‌روهاست؛ حتا بسیاری قریه‌های ما فعلاً هم سرک موتررو ندارند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، علم مجیدی، سخن‌گوی والی بغلان، می‌گوید که پس از روی‌کارآمدن دوباره‌ی امارت اسلامی، هیچ پروژه‌ی توسعه‌ای در این ولایت راه‌اندازی نشده است و در صورت راه‌اندازی، رسیدگی به مشکلات روستانشینان در اولویت قرار دارد.
نهرین، یکی از ۱۵ ولسوالی ولایت بغلان است که باشندگان بیشتر روستاهای آن، از دست‌رسی‌نداشتن به خدمات صحی و راه‌های ارتباطی شکایت دارند.
