این روزها هیچ خیابانی را در شهر غزنی نمی‌توان یافت که دست‌فروشان در آن برای تأمین نیازهای خانواده‌ی شان تقلا نکنند؛ اما کسادشدن بازار کار سبب شده است که آن‌ها پس از ساعت‌ها ماندن در گرما و سرمای خیابان، چیز زیادی دست‌گیر شان نشود.
شماری از این دست‌فروشان، می‌گویند که درآمد شان در مقایسه به گذشته، ۵۰ درصد کاهش یافته است.
امام‌الدین ۵۰ساله و سرپرست خانواده‌ا‌ی هشت‌نفره که در خیابان مقام ولایت غزنی، ماسک و جوراب می‌فروشد، می‌گوید که به دلیل پایین‌آمدن میزان فروش، این روزها نمی‌تواند هزینه‌ی زندگی خانواده‌اش را فراهم کند.
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
او می‌افزاید: «فروش ما در مقایسه به گذشته ۵۰ درصد کاهش یافته؛ خرج و مصرف زیاد است و پوره نمی‌توانیم مصرف‌های خانه را.»
محمد‌حسین، یکی دیگر از دست‌فروشان در شهر غزنی، می‌گوید که به دلیل کسادبودن بازار کار، از چندی به این سو، نمی‌تواند حتا مصرف روزانه‌ی خانواده‌اش را فراهم کند. او می‌افزاید: «نسبت به هر سال فروش ما کم است. با مشکلات زیاد روبه‌رو هستیم؛ کار که نباشد در خانواده اگر یک سودا بخواهد نمی‌توانیم ببریم؛ به خاطری که فروش نیست.»
عبدالصمد، دیگر دست‌فروش، از حکومت سرپرست می‌خواهد تا با ایجاد کارخانه‌های تولیدی، زمینه‌ی کار دایمی را به شهروندان مهیا کند.
او می‌افزاید: «در فامیل هشت نفر استیم؛ یک نفر کار می‌کنیم. از دولت خواست ما این است که یک کارخانه ایجاد کند تا از این طریق و دست مردم در کار شود.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
عبدالولی جلال‌زی، سخن‌گوی ریاست شهرداری غزنی، به سلام‌وطندار می‌گوید که برای تنظیم شهر و ایجاد فرصت‌های شغلی برای مردم، در کنار خیابان‌های ناحیه‌های مختلف شهر، جاهای منظمی برای دست‌فروشان در نظر گرفته شده و قرار است در سال روان غرفه‌های بیش‌تری به آن‌ها جابه‌جا شود.
او می‌افزاید: «از سوی شهرداری برای دست‌فروشان جای مشخص تعیین شده است؛ ما سهولت را برای آن‌ها فراهم می‌کنیم. حالا بسیاری از دست‌فروشان در پیاده‌روها دست‌فروشی می‌کنند و ما پلان داریم که در سال روان به آن‌ها غرفه بسازیم.»
بحران اقتصادی و کاهش توان خرید شهروندان در سال‌های پسین، سبب شده که فعالیت اقتصادی زیادی در افغانستان آسیب دیده و دسته‌ای از شهروندان که زندگی شان به درآمد روزانه وابسته است، بیشتر به مشکل بخورند.
