طرح «یک کمربند و یک راه» یا ابتکار اقتصادی بلندپروازانه‌ی چین که از آن به نام «جادهی ابریشم نوین» هم نام برده می‌شود، دست‌کم یک دهه است که از سوی کشور چین روی دست گرفته شده است. مخالفان این پروژه که بیشتر کشورهای غربی در رأس آن ایالات متحده‌ی امریکا و اروپا است، این طرح را بهانه‌ای برای نفوذ اقتصادی چین به کشورهای کم‌تر توسعه‌یافته یا هم در حال توسعه می‌دانند.
با این همه، هم‌زمان با سفر نورالدین عزیزی، سرپرست وزارت صنعت‌وتجارت به چین به منظور اشتراک در نشست دوروزه‌ی «یک کمربند و یک راه»، مسئولان این وزارت در گفت‌وگو با سلام‌وطندار از اتخاذ آمادگی‌ها برای پیوستن افغانستان به این طرح خبر می‌دهند.
آخوندزاده عبدالسلام جواد، سخن‌گوی وزارت صنعت‌وتجارت، می‌گوید که سرپرست این وزارت در جریان سفرش به چین تلاش خواهد کرد تا رضایت کشورها به ویژه چین را برای پیوستن افغانستان به این طرح جلب کند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
او در این باره می‌افزاید: «در بخش صادرات و واردات از طریق وصل‌شدن ما به همین پروژه‌ی یک کمربند و یک جاده صحبت خواهد کرد و همین گونه موارد دیگری را وزیر تجارت با خود بردند تا در مورد آن صحبت کنند و بتوانند به افغانستان جلب سرمایه‌گذاری کند.»
در همین حال، با این که وزارت صنعت‌وتجارت از برداشتن گام‌های مهم در راستای حل مشکلات فراراه پیوستن افغانستان به این طرح خبر می‌دهد؛ اما آگاهان باور دارند که هنوز این چالش‌ها پابرجاست.
مظاهر رییس‌زاده، پژوهش‌گر مطالعات استراتژیک منطقه‌‌ای، در خصوص این مسئله به سلام‌وطندار می‌گوید: «مسئله‌ی دیگر در این پروژه مسئله‌ی ناامنی است؛ خصوصاً در کوه‌های واخان و در اطراف آن اگر قرار شود این خط از آن عبور کند، گروه‌های افراطی تهدیدی است در برابر آن. مشکلی دیگر که وجود دارد، زیرساخت‌های اقتصادی بسیار کم است در افغانستان که باعث می‌شود افغانستان دچار یک مشکل شود.»
از سویی هم، آگاهان پیوستن افغانستان به این طرح را، تحول بزرگ به اقتصاد کشور می‌خوانند و بر برداشته‌شدن گام‌های جدی‌تر برای شامل‌شدن افغانستان به این طرح تأکید می‌کنند.
ظاهر بهزاد، آگاه مسائل اقتصادی، در این باره به سلام‌وطندار چنین می‌گوید: «در شرایط کنونی اگر دولت افغانستان چین را برای عملی‌کردن بخشی از این پروژه در افغانستان متقاعد کند، خیلی خوب می‌شود. از یک طرف یک راه ترانزیتی و بازرگانی باز می‌شود به افغانستان و از طرفی دیگر افغانستان حق ترانزیت از این مسیر خواهد گرفت.»
سلام‌وطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید
عبدالنصیر رشتیا، دیگر آگاه مسائل اقتصادی، نیز در این باره به سلام‌وطندار می‌گوید: «از آن جایی که افغانستان نقطه‌ی اتصال میان کشورهای آسیای میانه و جنوبی است، می‌تواند نقش اساسی خود را بازی بکند؛ به ویژه از طریق دهلیز واخان. اگر افغانستان بخشی از این پروژه شود، می‌تواند افغانستان را به رشد و توسعه‌ی اقتصادی خیلی کمک کند.»
با این همه، آگاهان اما به این باور اند که به‌رسمیت‌شناخته‌نشدن امارت اسلامی از سوی کشورهای جهان، می‌تواند چالش تازه‌‌ای باشد در برابر پیوستن افغانستان به این گونه ابتکارهای مهم اقتصادی در سطح منطقه که از سوی کشورها به گونه‌ی مشترک راه‌اندازی می‌شود.
طرح یک کمربند و یک راه یا جادهی ابریشم نوین را شی جین‌پینگ، رییس‌جمهور چین، نزدیک به یک دهه پیش ارائه کرد. این طرح با هزینه‌ی ۱۳۰۰ میلیارد دالر از سوی چین برای ساخت هزاران کیلومتر جاده، راه آهن و مسیر‌های آبی و هوایی در نظر گرفته شده که چهار قاره‌ی جهان را در می‌نوردد و جادهی کهن ابریشم را از یک سو به اروپا و افریقا و از سوی دیگر به چین پیوند می‌دهد.
