شهروندان کشور با خیال و تصور رسیدن به یک زندهگی مرفه و آرام به کشورهای دیگر مهاجرت میکنند. اما آیا آنان میتوانند به این هدف خود برسند؟ در این گزارش به سراغ مهاجری میرویم که با مشقتهای زیاد خودش را به یکی از کشورهای اروپایی رسانده است.
امیرخان، چند سال پیش با تصور رسیدن به یک کشور امن، بدون داشتن سند رسمی به مهاجرت نامنظم رو آورد. او که اکنون با مشکلات زیاد خود را به یکی از کشورهای اروپایی رسانده است، از رنجهای فراوانی که در مسیر رسیدن به اروپا کشیده است، چنین حکایت میکند.
«وقتیکه ما میرفتیم در راه بسیار جنجال بود. ناامنی بود، دشواریهای زیادی بود، پول هم نداشتم؛ اما بازهم خواستم با این دشواریها مقابله کنم و از این کشور به یک کشور که امن باشد و کار باشد، بروم و کار کنم.»
اما مشکلات و سختیهای سر راه امیرخان، تنها در مسیر رسیدن به اروپا خلاصه نمیشود. او زمانیکه به یکی از اوردگاههای مهاجران میرسد، در نتیجۀ شیوع ویروس کرونا به قرنطین میرود. امیرخان در داخل اردوگاه نیز با مشکلات زیادی روبهرو میشود.
سلاموطندار را در یوتیوب دنبال کنید
امیرخان در بارۀ وضعیت اردوگاهی که مهاجران در آن به سر میبرند میگوید: «وضع مهاجرین خراب است. به خاطری که اینجا کووید ۱۹ است. فاصلهها رعایت نمیشود. مریضی بسیار زیاد شده و هر کس به غم خود است. کاروبار وجود ندارد به خاطری که کرونا زیاد شده کسی را نمیماند از کمپ بیرون برود. و در کمپ داخل یک خیمه یا یک اتاق ۱۰ تا ۱۵ نفر است. فاصله مراعات نمیشود. به همین خاطر کسی را نمیماند کار کند و به بیرون برود.»
- مهاجرت نامنظم و سرنوشت ناروشن مهاجران افغانستانی در اروپا
- مهاجرت؛ خانوادهیی که تمام پولهایش در راه و اردوگاههای ترکیه مصرف شد
- گسترش کرونا مشکلات مهاجران افغانستان را دو برابر کرده است
امیرخان میگوید، نکات بهداشتی برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در داخل اردوگاه نیز رعایت نمیشود و از همینرو شماری از افراد جانهای خود را از دست دادهاند.
او که با تصور رسیدن به یک زندهگی مرفه مهاجرت کرده است، میگوید که با وجود تحمل مشکلات زیاد هنوز نتوانسته است به این خواسته خود برسد.
«من تصور داشتم که بروم اروپا یک کارو بار کنم هم زندهگی خود را بسازم و هم قرضهای خود را خلاص کنم و یک زندهگی خوب و آرام داشته باشم. بیایم اینجا یک کار و بار به خود بسازم. من گفتم اینجا یک کشور پیشرفته است. کار و بار زیاد است. اما نخیر او قسم نیست.»
سیدعبدالباسط انصاری، مشاور بخش رسانههای وزارت امور مهاجرن و بازگشتکنندهگان میگوید، نمایندهگان دولت افغانستان برای حل مشکلات مهاجران در کشورهای اروپایی تلاش میکنند.
آقای انصاری میگوید: «ما نمایندهگی داریم. اتشههای ما فعالاند در کشورهای ایران، پاکستان و یونان در این کشورها نمایندهگی داریم آنها عملاً کار میکنند و مشکلات که از هموطنان ماست در قسمت حل آن اقدام میکنند.»
آقای انصاری، میافزاید که تصمیم برگشتن مهاجران افغانستان به کشور بیشتر متعلق به خودشان است. او میگوید که مسئولان این وزارت در همکاری با نهادهای دیگر روی برنامۀ پس از صلح برای برگشت مهاجران کار میکنند.
او میافزاید: «در بخشهای مختلف سنجش صورت گرفته است. بخش اشتغالزایی، کمکهای عاجل که باید برای آنها صورت گیرد، در قسمت سرپناه، بخشهای مختلف به شمول حکومت افغانستان که تنها این پلان را وزارت مهاجرین تطبیق کند، ادارات مختلف دیگر نیز شامل هستند و مسئولیتهای به خصوص خود را دارند. ما امید داریم و آماده هستیم اگر صلح در کشور بیاید به یقین که میتوانیم این پلان خود را خوب تطبیق کنیم.»
تمامی شهروندان افغانستان که به علت جنگ و ناامنیها به کشورهای دیگر پناه بردهاند، خواستار تأمین صلح در کشور هستند. آنان میگویند، اگر صلح پایدار در افغانستان تأمین شود، به کشور بر میگردند.