همزمان با ۱۵ اکتبر، روز جهانی زنان روستایی، شماری از زنان و دختران در روستاهای افغانستان میگویند که دسترسی آنها به خدمات بهداشتی، آموزشی و فرصتهای مهارتآموزی بسیار محدود است.
نازیه، باشندهی ولسوالی جغتوی ولایت غزنی، میگوید که نبود مکتب و مرکزهای بهداشتی از بزرگترین چالشهای زنان در این منطقه است. به گفتهی او، نبود مکتب در روستا سبب شده بسیاری از دختران از آموزش محروم بمانند و خانوادهها آنان را در سنین پایین به ازدواجکردن مجبور کنند. «مشکلات زیاد داریم؛ هم کار خانه را میکنیم، هم در زمینها کار میکنیم. کلینیک هم دور است و وقتی مریض میشویم، حیران میمانیم که چه کار کنیم.»
نفیسه، باشندهی ولسوالی قرهباغ غزنی، میگوید که به مکتب و مرکزهای بهداشتی دسترسی ندارند و این وضعیت زندگی را دشوار کرده است. «دیگ و تنور میکنم، هیزم و آب میآورم، صبح تا شب کارهایی را انجام میدهم که مربوط مردها میشود. خانهی ما از مکتب دور است و معلم زن هم نداریم. مشکلات اقتصادی زیاد است و خانوادهها نمیتوانند امکانات لازم را برای فرزندان شان فراهم کنند.»
بنفشه، باشندهی یکی از روستاهای کاپیسا، میگوید که همهی روز را در زمینهای کشاورزی کار میکند و فرصتی برای آموزش یا استراحت ندارد. او میگوید: «در قریه زندگیکردن بسیار سخت است. آرزو دارم مکتب میخواندم و وظیفه میداشتم. تمام روز کارکردن در زمین و سختیکشیدن چیزی برایم ندارد؛ فقط میتوانیم نان شبمان را بهدست بیاوریم. من و تمام دختران قریه همینگونهایم.»
مریم، از یکی از روستاهای دوردست هرات، میگوید که از آموزش و کار محروم مانده و زندگیاش به کشاورزی و دامداری خلاصه شده است. او میگوید: «ما دخترها فقط در خانه هستیم؛ نه درس، نه کار، نه بیرون رفتن. زنها میخواهند به کورس/آموزشگاه بروند؛ اما خانوادهها اجازه نمیدهند. ما آزاد نیستیم که تحصیل یا کار کنیم. آرزو دارم کار کنم، پیشرفت کنم و زندگی خوبی داشته باشم.»
شعیب احمدی، جامعهشناس، میگوید که برای بهبود وضعیت زنان روستانشین، دولت و جامعه باید همزمان اقدام کنند. او میافزاید: «ایجاد فرصتهای آموزشی و تحصیلی برای زنان در روستاها ضروری است. باید آنان از ناآگاهی بیرون شوند و از حقوق خود و دیگران آگاهی پیدا کنند. همچنان دولت باید در بخش صحت و خدمات عامه، برنامههای مؤثر و مرکزهای بهداشتی در مناطق روستایی ایجاد کند تا زنان بتوانند به خدمات لازم دسترسی داشته باشند.»
روز جهانی زنان روستایی هر سال در ۱۵ اکتبر گرامی داشته میشود. این روز در ۲۰۰۷ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد.
هدف از نامگذاری این روز، تجلیل از نقش کلیدی زنان روستایی در کشاورزی، توسعه و امنیت غذایی، و نیز جلب توجهی جهانی به نیازها و نابرابریهایی است که این زنان با آن روبهرو استند.
