«پدرش معیوب بود، دلم خوش بود که پسر بزرگ دارم، من برایت بمیرم!» این نالۀ مادری‌ست که روز گذشته پسرش میلاد ۱۸ ساله را در حملۀ انفجاری به مکتب «عبدالرحیم شهید» در غرب کابل از دست داده است.
میلاد، فرزند بزرگ خانوادۀ هشت نفری و با استعدادترین فرزند این خانواده محسوب می‌شد. مرگ او به تمام اعضای خانواده، به‌ویژه مادرش گران تمام شده است و در باورش نمی‌گنجد که میلاد را برای همیشه از دست داده است. مادر میلاد در سوگ فرزندش مجال صحبت را ندارد، او میلاد را مخاطب قرار می‌دهد و او را فرزند دلبندش صدا می‌زند.
پدر میلاد سه ساعت پس از وقوع روی‌داد از انفجار در نزدیکی مکتبی که پسرش درس می‌خواند، باخبر می‌شود. با آن‌که موبایل میلاد خاموش نشان می‌دهد، اما بار بار به فرزندش زنگ می‌زند و به جواب تکراری شبکۀ مخابراتی برمی‌خورد.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
خودش را به شفاخانۀ محمدعلی جناح؛ جایی که بیش‌ترین قربانیان روی‌داد را انتقال داده‌اند، می‌رساند و جسد میلاد را در یکی از سردخانه‌های این شفاخانه پیدا می‌کند. وقوع انفجار و ازدست‌دادن فرزند بزرگ، محمدحسن را وا داشته است تا برای حفظ جان دیگر فرزندانش، آنان را از رفتن به مکتب منع کند.
محمدحسن می‌گوید که می‌ترسد دیگر فرزندانش را نیز در راه آموزش از دست دهد. «به این صورت که امنیت نباشد و دشمنان در دهن هر مکتب انفجار دهند، در این صورت ما را تیر از این‌گونه درس‌خواندن. در خانه بنشینند و بی‌سواد بزرگ شوند.»
در کنار این، خانوادۀ دیگری نیز در سوگ پدر نشسته‌اند. صدای انفجار اولی بلند می‌شود و سیدحسن، پدر خانواده سراسیمه خود را به محل انفجار می‌رساند تا از سالم‌بودن فرزندش که دانشآموز مکتب عبدالرحیم شهید است، مطمئن شود. اما انفجار دومی جان پدر را می‌گیرد.
حسین، پسری که پدرش به‌خاطر او جانش را از دست داده است، می‌گوید که پدرش او را تشویق می‌کرد تا درس بخواند و فرد موفقی شود؛ اما اکنون نبود پدر اشتیاق و علاقۀ او را به ادامۀ آموزش، از بین برده است. او می‌گوید: «دلم از درس‌خواندن سیاه شده است. یگانه کوهی که در پشتم بود پدرم بود، حالا او را نداریم، چه کس از ما حمایت کند؟»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
با این حال، خانواده‌های قربانیان این روی‌داد، امارت اسلامی را در تأمین امنیت شهروندان ناکام می‌‌دانند. با این همه، سری زدیم به مکتب عبدالرحیم شهید. این مکتب خلاف روزهای دیگر، در سکوت فرو رفته و به‌جز آموزگاران و مسئولان مکتب، دانش‌آموزی به چشم نمی‌خورد. هنوز مشخص نیست که چرا دانش‌آموزان به درس حاضر نشده‌اند، اما حس می‌شود که این دانش‌آموزان نیز از ادامۀ آموزش دل‌سرد شده‌اند.
غلام‌حیدر، مدیر مکتب عبدالرحیم شهید، می‌گوید باآن‌که بارها از نهادهای امنیتی امارت اسلامی خواسته بودند تا امنیت این مکتب را تأمین کنند؛ اما به خواست آنان توجه جدی نشد. او در رابطه به شمار کشته‌ها و زخمیان این مکتب می‌گوید: «پنج نفر همان لحظه کشته شده بودند و دو نفر دیگر نیز تلفات داشته است. ۱۱ تن دیگر زخمی شده‌اند.»
خواستیم دیدگاه فرماندهی امنیۀ کابل را در گزارش داشته باشیم؛ اما سخنگوی این نهاد به تماس ما پاسخ نداد. هرچند مسئولان صحی و امنیتی کشته‌شدن ۶ تن و زخمی‌شدن ۲۰ تن را تأیید کرده‌اند؛ اما آمار غیررسمی نشان می‌دهد که تنها در انفجار نخست در نزدیکی مکتب عبدالرحیم شهید ۲۰ تا ۲۵ دانشآموز کشته شده‌اند.
