بامداد روز جمعه، دوازدهم سرطان مأموریت یافتم تا پرواز واپسین هواپیمای حامل نظامیان خارجی را از پایگاه و فرودگاه نظامی بگرام که قرار بود پس از تسلیم‌دهی و تخلیۀ این پایگاه، بگرام را ترک کند، ضبط کنم.
من ساعت ۱۰ پیش از چاشت به ساحه سه‌دُکانِ ولسوالی بگرام که در هم‌جواری دروازۀ چهارم فرودگاه موقعیت دارد و دقیقاً ساحۀ پرواز هواپیماها هم پنداشته می‌شود، رسیدم و چشمم به آسمان بود تا نکند پرواز هواپیما را نتوانم ثبت کنم و مأموریت خود را به درستی انجام دهم.
گرمای ماه سرطان، دشت‌های لم‌یزرع و تک‌تک عقربۀ ساعت، تنها رفقا و دوستانِ این مأموریتم بودند که برایم می‌فهماندند، گذشت زمان در قید انتظار یعنی چه.
ساعت آهسته‌آهسته ۲ پس از چاشت شد و از پرواز هواپیما هنوز خبری نبود، در حالی که خبر ترک فرودگاه بگرام توسط نظامیان خارجی، فضای رسانه‌های خارجی، داخلی و فضای مجازی را پُر کرده بود.
سرانجام روز به سر رسید، اما آسمان فرودگاه که در روزهای پیش از خروج هر آن میزبان هواپیمای لوژستیکی یا نظامی بود، اما این روز خلوتِ خلوت بود، هیچ خبری از پرواز هیچ نوع هواپیمایی نبود و سکوت مطلق زمین و هوای دروازۀ چهارم فرودگاه را فرا گرفته بود.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
برای دانستن واقعیت مسألۀ خروج، فکر کردم که منابع مسئول محلی احتمالاً در مراسم تسلیم‌دهی فرودگاه دعوت شده‌اند و باید عکس و اطلاعات تسلیم‌دهی فرودگاه را از آنان به دست آورم.
فضل‌الدین عیار، والی پروان به سلام‌وطندار می‌گوید که هیچ‌گونه اطلاع و دعوتی مبنی بر تخلیۀ بگرام یا ترک نظامیان خارجی از این ساحه، به‌دست نیاورده است.
والی پروان نشانی فرمانده فرقۀ نظامی محافظت از بگرام و ولسوال این ولسوالی را برایم داد که احتمالاً این‌ها در جریان تخلیه یا ترک فرودگاه نظامی قرار داشته باشند.
لاله‌شیرین رووفی، ولسوالی بگرام ولایت پروان می‌گوید که هیچ اطلاعی مبنی بر حضور در مراسم تسلیم‌دهی فرودگاه و رفتن نظامیان خارجی از بگرام را دریافت نکرده است.
با این حساب و تا این جای کار، دو مسأله از این‌گونه خروج را می‌توان حدس زد.
یک، یا نیروهای خارجی هیچ‌گونه مراسمی از روی عرف دیپلماتیک به‌خاطر ترک بزرگ‌ترین پایگاه‌شان در افغانستان نداشته‌اند.
دو، یا برای رفتن مصون از پایگاه بگرام، خبر تخلیۀ پایگاه را پس از رفتن و ترک این پایگاه همه‌گانی کرده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
چیزی که بیشتر از هر مورد دیگر در پیوند به پایگاه بگرام قابل بحث است، امنیت و مصونیت این ساحۀ راهبردی نظامی‌ست که پس از بیرون‌شدن نظامیان خارجی مطرح می‌شود.
جنرال بابه‌جان، از جنرالان بازنشسته یک روز پس از تخلیۀ بگرام در فیسبوک خود نوشته که روز جمعه و به‌دنبال خروج نیروهای خارجی از بگرام، برخی از افراد ماجراجو، فرصت‌طلب و اوباش برای چوروچپاول دارایی‌های پایگاه بگرام به این ساحۀ نظامی یورش برده‌اند.
به گفتۀ جنرال بابه‌جان، او براساس خواست معاونیت نخست ریاست‌جمهوری از این تاراج پیش‌گیری کرده و به کمک نیروهای امنیتی ۴۰ تن را به جرم چوروچپاول فرودگاه بگرام بازداشت کرده‌اند؛ اما این افراد پسان‌تر به قید ضمانت از بند رها شده‌اند.
هم‌زمان با این، شنبه‌شب و دقیقاً یک شب پس از ترک نظامیان خارجی از پایگاه بگرام، درگیری شدید میان یک گروه ۲۰ نفرۀ طالبان با نیروهای پولیس محلی در حومه‌های این پایگاه رخ داد که به کشته‌شدن یک نیروی وفادار به دولت افغانستان و یک طالب انجامید.
هرچند این حمله به فرودگاه و پایگاه راهبردی بگرام نسبت داده می‌شود، اما ولسوال بگرام می‌گوید که طالبان توان حمله به این فرودگاه را ندارند.
اکنون و با این سناریو، در پیوند به این نوع خروج نظامیان خارجی از بزرگ‌ترین پایگاه‌شان در بیست سال گذشته در افغانستان این‌گونه استنباط می‌شود که به چه دلیل هیچ عکس، فیلم و نشانی از خروج نیروهای خارجی از بگرام پخش نشده است.
آیا آنان به گونۀ مخفی پایگاه را ترک کرده‌اند یا خبر تخلیۀ بگرام پس از ترک نظامیان خارجی برای خروج مصون همه‌گانی شده است؟ این پرسش‌هایی‌ست که تاکنون پاسخ درستی نداشته است.
