در جریان درگیری‌ها میان نیروهای دولتی و طالبان در ولایت‌های شمالی و شمال‌شرقی کشور، صدها منزل مسکونی تخریب و هزاران تن آواره شده‌اند.
شمار زیادی از این بی‌جاشده‌گان حالا در وضعیت نامناسب در پارک سرای‌شمالی و پارک شهرنو کابل بودوباش دارند.
آواره‌گان در وضعیت بد زیر خیمه‌ها و فضای‌باز زنده‌گی می‌کنند و کمک‌هایی که نهادهای مددرسان و مردم برای بی‌جاشده‌گان می‌آورند، در بیرون از پارک‌ها به تاراج می‌رود.
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
تازه‌خان که ۳۵ سال سن دارد، باشندۀ اصلی ولایت کندز است. او ۳ روز پیش به‌دنبال تصرف این ولایت از سوی طالبان به کابل آواره شده است.
این بی‌جاشدۀ جنگ می‌گوید، مردم محل موادغذایی و غیرغذایی به آنان کمک کرده، اما حکومت تاکنون هیچ کمکی به آواره‌گان نکرده است.
به گفتۀ او، در میان آواره‌گانی که در پارک سرای‌شمالی حضور دارند، شماری از باشنده‌گان کابل نیز هستند که از نام بی‌جاشده‌گان بهره‌برداری می‌کنند.
او می‌افزاید، این افراد صبح زود به این‌جا می‌آیند و ساعت ۱۰ یا ۱۱ شب بستره‌های خود را جمع کرده به خانه‌‌های‌شان می‌روند.
حمیرا، از دیگر آواره‌گان جنگ که از ولایت تخار به شهر کابل آمده است می‌گوید، به‌جز یک خیمه که از سوی یک نهاد مردمی به آنان کمک شده، دیگر هیچ‌گونه موادغذایی یا غیرغذایی دریافت نکرده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
او می‌گوید، برخی از نماینده‌گان مردم در مجلس این‌جا می‌آیند و به بهانۀ کمک به بی‌جاشده‌گان عکس‌های فیسبوکی می‌گیرند، اما هیچ‌گونه کمکی به آواره‌گان نمی‌کنند.
محمدظاهر که باشندۀ روستای وزیرآباد ولایت بغلان است می‌گوید، آنان به دلیل شدت‌گرفتن جنگ در منطقۀ‌شان مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند.
این باشندۀ بغلان نیز از نرسیدن کمک‌های لازم از سوی دولت و نهادهای مددرسان شکایت می‌کند و می‌گوید، کمک‌های مردمی نیز به‌گونۀ درست و منظم به آواره‌گان توزیع نمی‌شود.
در همین حال، احمدتمیم عظیمی، سخنگوی وزارت دولت در امور مبارزه با حوادث می‌گوید، وضعیت به‌گونه‌یی است که شفافیت به درستی تأمین نمی‌شود؛ چون با افزایش شمار آواره‌گان تفکیک بی‌جاشده‌گان دشوار شده است.
به گفتۀ آقای عظیمی، در دو ماه اخیر حدود ۱۷ هزار خانواده به علت جنگ به کابل آواره شده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
او می‌افزاید، ساختمان‌هایی در ولسوالی‌های ده‌سبز و شکردره برای بی‌جاشده‌گان در نظر گرفته شده و روند انتقال آواره‌گان به این ولسوالی‌ها شروع شده است.
با تشدید جنگ‌ها به ویژه در ولایت‌های شمالی و شمال‌شرقی موج بزرگی از بی‌جاشده‌گان به کابل سرازیر شده‌اند که هنوز به‌گونۀ لازم به آنان رسیدگی صورت نگرفته است.
