هم‌زمان با نگرانی دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، از کم‌بود بودجه‌ی به‌دست‌آمده در سال روان میلادی برای رسیدگی به نیازمندان در این کشور، شماری از نیازمندان در ولایت‌ها، می‌گویند که پیش‌برد زندگی آنان وابسته به ارائه‌ی کمک‌های جهانی است.
ستاره، باشنده‌ی غور که سرپرست خانواده‌ی چهارنفره‌اش است، می‌گوید که اگر کمک‌های نهادهای امدادرسان قطع شود، او و خانواده‌اش گرسنه خواهند ماند. او می‌افزاید: «شوهرم کشته شده است؛ من و چهار کودکم بی‌سرپرست مانده‌ایم؛ لباس‌شویی و از بعضی خانه‌ها نان جمع می‌کنم. آرد، روغن و برنج نداریم. کمک‌هایی که به ما شده بود هم تمام شده است و حالا ما دوباره به کمک نیاز داریم.»
حمیدالله، باشنده‌ی غزنی نیز، می‌گوید: «هشت نفر استیم؛ کرایه‌ی خانه‌ی ما ۱۵۰۰ افغانی است؛ در حالی که من از کارم ۲۰۰ افغانی می‌گیرم؛ این مقدار پول را به خانه مصرف می‌کنم. اقتصاد ما خراب است و ما به کمک نیاز داریم.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
این در حالی است که بخش افغانستان دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، در تازه‌ترین گزارش خود گفته است که از ۳.۰۶ میلیارد دالری که برای کمک‌رسانی به نیازمندان در افغانستان درخواست کرده بود، تنها شش درصد آن از سوی جامعه‌ی جهانی پرداخت شده است.
این نهاد، از شکاف قابل توجه میان نیازهای موجود و بودجه‌ی تأمین‌شده نگرانی کرده و آن را، مانعی برای ارائه‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه به نیازمندان در افغانستان دانسته است.
در بخشی از این گزارش آمده است: «تنها ۲۹۰ میلیون دالر از ۳.۰۶ میلیارد دالر مورد نیاز تأمین شده است. چنین شکاف قابل توجهی بین نیازهای موجود و بودجه‌ی تأمین‌شده به شدت مانع ارائه‌ی کمک‌های حیاتی خواهد شد. هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه از جامعه‌ی بین‌الملل می‌خواهد که با افزایش حمایت‌های مالی خود، تعهد خود را به مردم افغانستان را دوچندان کند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در سوی دیگر، شماری از آگاهان مسائل اقتصادی، می‌گویند که دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان و امارت اسلامی باید در هم‌آهنگی با یک‌دیگر، برای ادامه‌ی کمک‌ها به شهروندان افغانستان زمینه‌سازی و کار کنند.
ابوذر افضلی، آگاه مسائل اقتصادی، می‌گوید: «افغانستان کشوری نیست که تا کنون سرپای خود ایستاد شده باشد و همین پایداری هم وابسته به کمک‌های جهانی بوده است. قطع کمک‌ها می‌تواند پیامدهای منفی داشته باشد و شمار نیازمندان را افزایش دهد. توافق دوجانبه میان یوناما، افغانستان و جهان ایجاد شود؛ باید اعتمادسازی شود.»
یوناما، در حالی از کم‌بود بودجه برای رسیدگی به نیازمندان در افغانستان در ۲۰۲۴ نگرانی می‌کند که امارت اسلامی بارها گفته است که تلاش دارد با استفاده از منابع داخلی میزان نیازمندی به کمک‌های جهانی را کاهش دهد.
