در روزهای پسین، مردم در شماری از ولایت‌ها، از کیفیت پایین مواد خوراکی‌ای که از سوی برنامه‌ی جهانی غذا توزیع شده، شکایت دارند. روز گذشته، ویدیویی در رسانه‌ها همگانی شد که نشان می‌داد؛ برنامه‌ی جهانی غذا، آرد بی‌کیفیت و فاسد را در دایکندی به مردم توزیع کرده است.
با این حال، مسئولان برنامه‌ی جهانی غذا در افغانستان، به سلام‌وطندار می‌گویند که این برنامه پس از دریافت شکایت‌هایی مبنی بر توزیع آرد بی‌کیفیت و فاسد در دایکندی، اقدام‌هایی را روی دست گرفته است.
فیلیپ کروف، رییس ارتباطات برنامه‌ی جهانی غذا در افغانستان، به سلام‌وطندار می‌گوید: «دبلیو اف پی، آگاه است که خانواده‌ها در دایکندی، آردی دریافت کرده اند که کیفیت آن با معیارهای ما برابر نبوده است. مستفیدشدگان، وقتی آرد گندم را به خانه بردند، از این موضوع آگاه شده و آن را به دبلیو اف پی گزارش دادند. به دنبال آن ما توزیع این آرد را متوقف کردیم و بسته‌های آرد توزیع‌شده را تعویض خواهیم کرد.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
او، می‌افزاید که آرد تازه‌ی گندم از انبارهای این برنامه در کابل برداشته شده و در مسیر راه دایکندی است. «دبلیو اف پی، این بسته‌های آرد را برای آزمایش کیفیت آن، از سراسر کشور جمع‌آوری می‌کند.»
به گفته‌ی آقای کروف، برنامه‌ی جهانی غذا، برای تثبیت موارد توزیع مواد بی‌کیفیت به نیازمندان، سازوکاری را روی دست گرفته است. «برنامه‌ی جهانی غذا، خط تماس و مکانیزم بازخورد دارد که به ما کمک می‌کند تا چنین موضوعاتی را گزارش دهیم و ذینفعان، می‌توانند به ما زنگ بزنند و ما هر کدام از این موارد را پی‌گیری می‌کنیم و آن را جدی می‌گیریم.»
در کنار این، برخی باشند‌گان بامیان و غزنی نیز، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار، از پایین‌بودن کیفیت کمک‌های غذایی شکایت دارند. سازش علم‌دار، باشنده‌ی بامیان، می‌گوید: «این آردی که توزیع شده، مخصوصا در ولسوالی یکاولنگ، من خودم آگاه استم، آردی که در همین ماه میزان توزیع شده، اصلا ازش نان نمیشه به کلی بوی می‌دهد.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
در همین حال، علی‌رضا، باشنده‌ی غزنی، به سلام‌وطندار می‌گوید: «کمک‌های غذایی‌ای که در غزنی توزیع میشه، اصلا کیفیت نداره، اکثراً کیفیتش خراب است. دولت باید به جای این مواد، پیسه نقد بته. از آردش گرفته تا تا برنج و روغن، تمامش خراب است. حیف همو پیسه که مصرف میشه.»
در سوی دیگر، از شفاف‌نبودن توزیع کمک‌های بشردوستانه‌ی نهادهای بین‌المللی در بخش‌های مختلف کشور وجود دارد و مردم، از دست‌برد زورمندان و مسئولان محلی انتقاد دارند.
این در حالی است که بر اساس آما سازمان‌های امدادرسان، بیشتر از ۵۵ درصد شهروندان افغانستان برای زنده‌ماندن، به کمک‌های انسان‌دوستانه نیازمند استند.
