تصمیم وزارت معارف امارت اسلامی مبنی بر بستهماندن مکتبهای دورههای متوسطه و لیسه بهروی دانشآموزان دختر در کشور، روحیۀ دانشآموزی میان دانشآموزان دختر دورۀ ابتدایی (دانشآموزان پایینتر از صنف ششم) در غزنی را تضعیف کرده است.
شماری از دانشآموزان دختر در غزنی که اکنون در صنفهای پایینتر از صنف ششم درس میخوانند، به سلاموطندار میگویند که بستهماندن مکتبهای دخترانه، انگیزه و علاقهمندیشان به ادامۀ تعلیم و تربیه را از آنان گرفته است.
حلیمه، دانشآموز صنف پنجم در یکی از مکتبهای غزنیست. او میگوید که این روزها به آمدن مکتب و خواندن درسهایش، دل نمیگیرد و نگران آیندهاش است. او میافزاید: «مکتبها که از صنف هفت تا دوازده را بستهاند، دلم به درس نمیشود، میگویم تا صنف شش که خواندیم بعد از صنف شش ما چطور دکتر شویم.»
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
بستهماندن مکتبها بهروی دانشآموزان دختر بالاتر از صنف ششم، حلیمه و بیشتر از همصنفیهایش را ناامید کرده است. او میافزاید: «من بسیار ناامید هستم. اگر مکتبها باز شوند، بسیار خوشحال میشوم و اگر نشوند، همینگونه ناامید هستم.»
فرزانه، دانشآموز دیگریست که به گفتۀ خودش میخواهد در آینده دکتر شود، اما نگران است که مکتبها بهزودی باز خواهند شد یا خیر؟ او میگوید: «زیاد جگرخون میشوم، در آینده خوش دارم دکتر شوم. من نمیفهمم که مکتبها تا صنف دوازده باز میشوند یا نه؟ اگر مکتبها آغاز نشوند، زیاد ناامید میشوم.»
این دانشآموزان از مقامهای امارت اسلامی میخواهند که دروازههای مکتبها را بهروی تمامی دانشآموزان دختر باز کنند. فرزانه میگوید: «خواست ما از دولت همین است که دروازههای مکتبهای دخترانه را باز کند.»
در همین حال، شماری از آموزگاران زن در مکتبهای غزنی میگویند که تصمیم اخیر حکومت امارت اسلامی، دانشآموزان دختر را روحاً نگران کرده است و دانشآموزان انگیزۀ همیشهگیشان برای ادامۀ درس و تحصیل را از دست دادهاند.
شکیبا محمدی، یکی از آموزگاران زن در غزنی، میگوید: «بنابر این شاگرد انگیزه ندارد، علاقه ندارد، میآید و در درسها حضور میداشته باشد، اما به آن شوق و علاقهیی که سابق داشت، یعنی امیدوار به آیندۀ خود بود، حالا اما آن امیدواری ازش گرفته شده است.»
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
کارشناسان به این باور اند که آموزش دختران در یک جامعه مهمتر از آموزش پسران است. به گفتۀ آنان، برای تغییر مثبت نسلها در یک جامعه، نیاز است که دختران و مادران به تعلیم و تحصیل تشویق شوند.
زهرا موسیزاده، از فعالان مدنی در غزنی، در این باره میگوید: «ما اگر میخواهیم یک نسل را در جامعه تغییر بدهیم، نیازمند این هستیم که طبقۀ اناث/زنان را از راه تعلیم و تحصیل باز نداریم و راه تعلیم و تحصیل را برایشان باز بگذاریم، زمینه را برایشان مهیا کنیم تا آنها بتوانند از این طریق یک نسل را در کُل تغییر بدهند.»
بستهماندن مکتبها بهروی دانشآموزان دختر بالاتر از صنف ششم با واکنشهای منفی فراوان ملی و بینالمللی روبهرو شده است. اکنون مردم افغانستان و نهادهای مختلف ملی و بینالمللی، چشم بهراه بازنگری تصمیم وزارت معارف امارت اسلامی برای بازگشایی مکتبهای بهروی تمامی دختران افغانستاناند.