گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۴۷ نوجوان پسر از مناطق روستانشین و شهرنشین در ۱۱ ولایت، نشان می‌دهد که نوجوانان در روستاها نسبت به نوجوانان در شهرها با چالش‌های بیش‌تر آموزشی روبهرو استند. در این گزارش برای روشن‌شدن تفاوت دست‌رسی به خدمات آموزشی در روستاها و شهرها، با ۲۰ نوجوان در شهرها و ۲۷ نوجوان در روستاها گفت‌وگو شده است.
شماری از دختران و زنان، می‌گویند که پس از تحولات سیاسی پسین و با وضع شماری از محدودیت‌ها از سوی حکومت سرپرست بر زنان، جایگاه آنان در خانواده و اجتماع تضعیف شده است. در این گزارش با ۲۵ دختر و زن بازمانده از آموزش و کار گفت‌وگو شده است و همه‌ی آنان از تضعیف جایگاه شان در خانواده و اجتماع روایت می‌کنند.
رادیو «سلام‌وطندار» با پخش برنامه‌ی «امید» به پشتیبانی از جوانان افغانستان پرداخته و فرصت‌هایی را برای بهبود وضعیت آنان فراهم کرده است. این برنامه به هدف تقویت روحیه‌ی جوانان، ارائه‌ی فرصت‌های تحصیلی، شغلی و حل مشکلات روزمره‌ی آن‌ها، از طریق نظرسنجی‌های میدانی و تحلیل‌های آماری، داده‌های واقع‌بینانه از وضعیت جوانان گردآوری کرده و به دنبال راه‌حل‌های عملی و کاربردی برای مشکلات آن‌ها بوده است.
سلام‌وطندار برای بررسی نقش وساطت در ازدواج جوانان، گفت‌وگویی را با ۵۵ جوان انجام داده که نتیجه‌ی آن نشان می‌دهد پادرمیانی در شکل‌گیری ازدواج جوانان جایگاه مهم دارد.
بر اساس یافته‌های این گزارش، همه‌ی زنان اشتراک‌کننده علاقه‌مندی به سهم‌گیری در اقتصاد خانواده‌های شان دارند. ۱۰ زن که استقلال مالی دارند و شاغل اند، به تناسب زنانی که استقلال مالی ندارند و بی‌کار اند، نقش کلیدی در تصمیم‌گیری خانواده‌های خود، سهم‌گیری در اقتصاد خانواده‌های خود و مدیریت خانواده‌های شان دارند.
سلام‌وطندار برای بررسی نقش الگوبرداری در زندگی جوانان، نظرسنجی‌ای را در ۲۶ ولایت انجام داده که نتیجه‌ی آن نشان می‌دهد بیش‌تر جوانان برای پیش‌رفت فردی و اجتماعی شان الگوهایی را انتخاب کرده اند.
الگوها، افرادی هستند که با عمل‌کرد و روش شان راه را برای دیگران روشن می‌کنند. الگوها می‌تواند ویژگی‌های مثبت و الهام‌بخش داشته باشد و افراد را در رسیدن به اهداف و بهبود کیفیت زندگی شان کمک کند.
سلام‌وطندار برای بررسی نقش فراگیری حرفه در زندگی جوانان تحصیل‌کرده، گفت‌وگویی را با ۳۴ جوان در شماری از ولایت‌ها انجام داده که نتیجه‌ی آن نشان می‌دهد جوانانی که افزون بر تحصیل حرفه‌ای را نیز فرا گرفته اند، در زندگی شان موفق و از اقتصاد پایدارتری برخودار اند.
شماری از گفت‌وگوشوندگان در این گزارش، می‌گویند که به دلیل سخت‌گیری‌ها بر رفت‌وآمد زنان بدون محرم، با دشواری روبهرو اند. مرسل، باشنده‌ی کاپیسا و لیلا، باشنده‌ی کندز، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گویند که برای رفتن به درمان‌گاه، بازار یا حتا برای رسیدگی به نیازهای نخستین زندگی، با مشکلات جدی روبهرو شده اند.
یافته‌های نظرسنجی سلام وطندار از ۱۱۲ جوان در ولایت‌های گوناگون نشان می‌دهد که از میان آنان ۳۱،۲ درصد بی‌کار اند، ۲۳،۳ دصد خلاف رشته و ۴۵،۵ دیگر هم در بخش‌های مربوط به رشته‌های تحصیلی شان کار می‌کنند.
سلام‌وطندار با ۲۲ زن گفت‌وگو کرده است که شوهران شان مسئولیت سرپرستی و تأمین مخارج خانواده را به درستی انجام نمی‌دهند. این زنان، می‌گویند که با مشکلات جدی در تأمین نیازهای نخستین زندگی روبهرو اند و بسیاری از آن‌ها از رفتارهای خشونت‌آمیز شوهران شان نیز رنج می‌برند. یافته‌های گفت‌وگوهای سلام‌وطندار نشان می‌دهد که از میان این ۲۲ زن، ۱۵ زن به دلیل بی‌کاری و مسئولیت‌پذیرنبودن شوهران شان، خود شان سرپرستی و تأمین مخارج خانواده را برعهده گرفته اند. هم‌چنان، هفت زن دیگر به دلیل ناتوانی در تأمین نیازهای نخستین زندگی، با مشکلات جدی روبهرو اند.
آرزو وداع، زنی که نزدیک به دو دهه در جامعه‌ی رسانه‌ای، سینما و تئاتر فعالیت داشته، امروز با چالش‌های اقتصادی و روانی سختی روبهرو است و تلاش می‌کند از این مشکل بیرون برآید. او سه سال می‌شود بی‌کار شده، در این مدت تمام لوازم دفترش را به فروش رسانده و صرف مصارف زندگی و درمانش کرده است.
در پی تحولات پسین سیاسی و نظامی در افغانستان و محدودیت‌های تحصیلی و اجتماعی بر زنان، شماری از دختران در این کشور به تنهایی اقدام به مهاجرت کرده اند. سلام‌وطندار در گفت‌وگو با ۱۸ دختر که به تنهایی مهاجرت کرده اند، دریافته است که این دختران چالش‌های روانی، جسمی و اجتماعی را در مسیر مهاجرت تجربه کرده اند.
نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۱۸ جوان مصرف‌کننده‌ی داروهای نشئه‌آور، نشان می‌دهد که دست‌رسی به این دست دارو‌ها ساده و بهای آن نیز پایین است. جوانان گفت‌وگوشونده در این گزارش، گفته اند که آنان می‌توانند به سادگی داروهای نشئه‌آور را از فروشندگان مواد و عمده‌فروشی‌های دارو در کابل و ولایت‌ها، بخرند.
نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۳۰ زن که از داشتن سواد محروم شده اند، نشان می‌دهد که دلیل‌های گوناگون سبب شده است تا این زنان بی‌سواد بمانند. از میان این زنان، ۱۳ تن محدودیت‌های خانوادگی، نُه تن مشکلات اقتصادی، شش تن نبود شرایط مناسب و جنگ در کشور را دلیل محروم‌شدن شان از سواد عنوان می‌کنند و دو تن دیگر نیز دلیل بی‌سوادماندن شان را یاد نکرده اند.
نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۸۰ زن که ۴۰ تن آن‌ها در سه سال پایانی حکومت جمهوری و ۴۰ تن دیگر پس از تحولات سیاسی پسین ازدواج کرده اند، نشان می‌دهد که ازدواج‌های اجباری در سه سال گذشته افزایش یافته است. از میان ۴۰ زنی که پس از تحولات سیاسی پسین ازدواج کرده اند، ۳۹ تن به اجبار و به خواست خانواده‌های شان ازدواج کرده اند.
درباره سلام وطندار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
