رحمتالله، همهروزه در کنار یکی از خیابانهای شهر مزارشریف، مرکز بلخ، پشت کراچی مستطیلیاش میایستد و برای شهروندان بولانی میپزد. او در حالی که با دو دستش روی چوبی خمیر را هموار میکند، میگوید که میزان فروشش در ماههای پسین دوبرابر شده؛ چیزی که به باور او مدیون افزایش ناداری شهروندان است.
او میافزاید: «من این جا برای مردم بولانی تهیه میکنم و شهروندان فقیر میآیند و با اندکترین پول شکم شان را سیر میکنند. این روزها فروشات ما خوب است؛ به خاطری که وضعیت اقتصادی مردم خوب نیست. سابق روزانه از یک هزار تا دو هزار افغانی فروشات داشتم؛ اما اکنون چهار هزار تا پنج هزار افغانی فروشات میکنم.»
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
عبدالرئوف، یکی دیگر از فروشندگان غذاهای کنار خیابان در شهر مزارشریف، نیز این روزها را با خوشحالی افزایش فروش و درآمدش به شب میرساند. با احساس رضایتی که در صورتش آشکار است، میگوید: «بازار ما خوب شده است؛ چون مردم دیگر توان رفتن به رستورانتها را ندارند. در گذشته ما روزانه بیشتر از یک هزار فروشات نداشتیم؛ اما اکنون بیش از سه هزار افغانی و چهار هزار افغانی روزانه فروش داریم.»
بولانی، قابلیپلو، برنج، کباب، لوبیا و آش، از غذاهایی است که در کنار خیابانهای شهر مزارشریف روی کراچیها به فروش میرسد. باشندگان شهر مزارشریف و آنهایی که بیشتر در بیرون کار میکنند، میگویند که دستان نیمهخالی شان سبب شده است که در هنگام میل غذا، جای رستورانت به سمت کراچیهایی کشیده شوند که خوراکیهای ارزانتری برای عرضه دارند.
احمدصفا، باشندهی شهر مزارشریف، در این باره به سلاموطندار میگوید: «کاروبار نیست؛ ما به خاطر ارزانبودن از همین غذاها استفاده میکنیم. توان این را نداریم که در یک رستوارنت در برابر ۲۰۰ یا ۳۰۰ افغانی نان درست بخوریم. همین کراچیها برای ما مناسب است. فقط درخواست میکنیم که باید غذاها پاک باشد؛ روغن کهنه استفاده نشود تا مردم مریض نشوند.»
آصف، دیگر باشندهی شهر مزارشریف، نیز در این باره میگوید: «همین کراچیهایی که غذا پخته میکنند، برای آدمهایی مثل ما که فقیر و بیکار هستند، خوب است؛ چون وضعیت اقتصادی ما خراب است و چیزی بالاتر از این خورده نمیتوانیم. اگر فروشندهها توجه جدی به نظافت داشته باشند، بسیار خوب میشود.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
هرچند بر بنیاد گفتههای پزشکان، خوردن غذاهای خیابانی به دلیل قرارگرفتن آن در معرض آلودگی هوا و کهنگی روغنش خالی از زیان نیست؛ اما جیبهای نازک شهروندان سبب شده است که آن را نادیده بگیرند.
این روزها، بهای یک خوراک غذای خوب در رستورانتهای شهر مزارشریف از ۲۰۰ تا ۳۰۰ افغانی است؛ اما در کراچیهای کنارههای خیابانها هر فرد میتواند با ۲۰ افغانی یا بیشتر از آن، اندکی از گرسنگیاش را فرو بخورد.