مارکس پوتزل، سرپرست و معاون سیاسی دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، گفته است که مقامهای امارت اسلامی وضع محدودیت بر حقوق زنان و دختران، از جمله تعطیلی مکتبهای دخترانه را تصمیم هبتالله آخوندزاده، رهبر امارت اسلامی میدانند.
آقای پوتزل این گفتهها را روز سهشنبه، ۵ میزان، در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد مطرح کرده است. او گفته است که محدودیتهای فزاینده بر حقوق زنان، نشانههایی استند که مقامهای امارت اسلامی نسبت به بیش از ۵۰ درصد جمعیت بیتفاوت اند و آنان مایل استند در معرض خطر انزوای بینالمللی قرار گیرند.
سلاموطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
سرپرست یوناما افزوده او نگران است که صبر برای بسیاری در جامعهی بینالمللی در بارهی استراتژی تعامل با امارت اسلامی تمام شود.
به گفتهی او، در چند ماه گذشته تحولات مثبتی رخ داده است، اما بسیار کم و بسیار بطی بوده اند و تحولات منفی بر تحولات مثبت غلبه کرده است. آقای پوتزل به تعطیلی مکتبهای متوسطه و لیسهی دخترانه اشاره کرده و گفته است که این تصمیم در جهان نظیر ندارد.
با این حال، سرپرست یوناما گفته است در صحبتهایی که با شمار زیادی از اعضای امارت اسلامی در سطوح مختلف داشته، آنان اظهار میکنند که این تصمیم توسط رهبر امارت اسلامی گرفته شده است و تندروهای اطراف او از آن دفاع میکنند.
به گفتهی مارکس پوتزل، بیشتر اعضای امارت اسلامی که نمیتوانند یا نمیخواهند این مسیر را تغییر دهند، این امر را زیر پرسش برده اند.
این در حالی است که شیرمحمد عباس استانکزی، معین سیاسی وزارت امور خارجه، روز گذشته در نشستی که به مناسبت تجلیل از «روز جهانی گردشگری» در قصر دارالامان برگزار شده بود، گفته است که هیچ مانع شرعیای در برابر بازگشایی مکتبهای دخترانه وجود ندارد.
او، افزوده است: «واضح میگویم که آموزش بر زن و مردم فرض است؛ هیچ کس برای انکار فرضبودن علم، دلیل ندارد. در این مورد فتواهای زیادی وجود دارد؛ باید در زودترین فرصت، مکتبها به روی همه باز شود.»
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
استانکزی، با قراردادن مشکلهای آموزشی در کنار مشکلهای اقتصادی، آن را مهمترین مشکل افغانستان در وضعیت کنونی عنوان میکند؛ چیزی که وزارت معارف به آن باور زیادی ندارد.
چندی پیش، نورالله منیر، سرپرست پیشین وزارت معارف، در گردهمآییای در ارزگان، گفته بود که مکتبهای دخترانه به دلیل مشکلهای فرهنگی بسته مانده و در شرایط کنونی، خانوادهها خود نمیخواهند دختران جوان شان را به مکتب بفرستند.