کمازکم ۶۵۴ روز است که دختران در افغانستان از آموزش محروم مانده اند و با این وضع، افغانستان تنها کشوری در روی زمین است که نیمی از جامعهی آن از فراگیری آموزش دور نگه داشته شده اند.
از زمانی که دروازههای مکتبها به روی دانشآموزان دختر بالاتر از صنف ششم از سوی امارت اسلامی بسته شده است، حکومت به دادخواهیها در این زمینه نیز پاسخ نداده و بر اساس گزارشها، در مواردی هم این دادخواهیها با سرکوب از سوی حکومت به همراه بوده است.
یکی از دادخواهان این بخش، مطیعالله ویسا، فعال بخش آموزش است که هماکنون در بند امارت اسلامی به سر میبرد. حکومت امارت اسلامی هرچند به گونهی واضح دلیل بازداشت این فعال بخش آموزش را ابراز نکرده است؛ اما منتقدان بازداشت او میگویند که او به دلیل فعالیتهایش در عرصهی معارف، در بند به سر میبرد.
سلاموطندار را در تویتر دنبال کنید
با این همه، هیدر بار، معاون مدیر بخش زنان دیدبان حقوق بشر، در واکنش به سرنوشت ناروشن مطیعالله ویسا در زندان حکومت امارت اسلامی، پیامد محرومیت دختران از آموزش را برای آیندهی افغانستان زیانبار خوانده است.
خانم بار در این باره به سلاموطندار میگوید: «من فکر میکنم واقعیت این است که آن چه هماکنون در افغانستان جریان دارد به ویژه نظام آموزشی، طوری است که نه تنها به دختران آسیب میرساند؛ بل به پسران نیز به نحوی آسیب میرساند و به چندین نسل آیندهی افغانستان نیز آسیب خواهد رساند.»
در همین حال، به تازگی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد یک بار دیگر امارت اسلامی را به نقض گستردهی حقوق بشر متهم کرده است.
نمایندگی دایمی افغانستان در این شورا اعلام کرده که معافیت از مجازات سبب شده است تا حکومت کنونی افغانستان، دست به سرکوب فعالان حقوق بشر و فعالان مدنی بزند.
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
امارت اسلامی اما اظهارات و انتقادهای موجود از سرکوب فعالان مدنی و حقوق بشر را رد میکند. بلال کریمی، از معاونان سخنگوی امارت اسلامی، در پاسخ به اظهارات مبنی بر سرکوب و بازداشت فعالان مدنی و حقوق بشر از سوی حکومت امارت اسلامی، به سلاموطندار میگوید: «در زندانهای امارت اسلامی هیچ کسی به نام این زندانی نیست که گویا او فردی است که هیچ جرم و تخطی نداشته باشد یا هم از روی کدام سلیقه زندانی باشد.»
در ادامهی واکنشها در برابر بازداشتن دختران از آموزش، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، روز گذشته در تویتی اعلام کرده که رؤیاها و امیدهای دختران در افغانستان از بین رفته است.
همین گونه، مارکس پوتزل، معاون دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در گفتوگو با «UN News» گفته است در صورتی که حکومت سرپرست محدودیتها در برابر زنان و دختران را بردارد، امکان ادغام افغانستان با جامعهی جهانی وجود دارد.