یافته‌های سلام‌وطندار از گفت‌وگو با ۲۱ زن نشان می‌دهد که پس از وضع محدودیت‌ها بر ورزش زنان و بسته‌شدن پارک‌ها و باش‌گاه‌های ورزشی به روی آنان، این زنان در وضعیت بد روانی و جسمی قرار گرفته اند. از میان ۲۱ زن گفت‌وگوشونده در این گزارش، ۱۷ تن آنان به مشکلات روانی و چهار تن به بیماری‌های جسمی مانند شکر، دیسک کمر و پادردی مبتلا شده است.
این زنان، می‌گویند که پس از بسته‌شدن پارک‌ها و باش‌گاه‌های ورزشی مشکلات روانی شان افزایش یافته و وضعیت سلامت جسمی شان نیز با خطر روبه‌رو شده است. چهار زن گفت‌وگوشونده در این گزارش، گفته اند با این که برای به‌دست‌آوردن سلامتی دوباره‌ی شان نیاز به ورزش دارند؛ اما هیچ مکان ورزشی برای آنان وجود ندارد.
زهرا هاشمی که ۲۱ سال دارد، می‌گوید که پس از فروپاشی جمهوری نتوانسته به باش‌گاه برود و اکنون از نظر روانی در وضعیت بد قرار گرفته است. او می‌افزاید: «پس از آن که نتوانستم به باش‌گاه بروم، در وضعیت صحی‌ام تغییر آمد هم از نظر جسمی و هم روانی؛ به افسردگی دچار شده‌ام؛ هیچ نمی‌توانم یک موضوع را درک کنم؛ از نظر روانی بسیار در حالت بد قرار دارم؛ چون در خانه مانده‌ام.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
اسما، دیگر باشنده‌ی کابل نیز، می‌گوید که پس از بسته‌شدن باش‌گاه‌های ورزشی، دچار اضافه‌وزن شده است. او می‌افزاید: «خودم به دلیل این که یک مشکل روانی داشتم نیاز داشتم تا ورزش کنم و در یک محیطی باشم تا ذهنم آرام باشد؛ زمانی که باش‌گاه‌ها بسته شد روز‌به‌روز مشکلات روحی‌ام زیاد شد؛ چون حتا نمی‌توانستم به پارک بروم.»
پروین که در گذشته تمرین‌های ورزشی منظم داشته، می‌گوید که دورشدنش از ورزش، پیامد‌های منفی در زندگی‌اش داشته است. او می‌افزاید: «نه تنها این که جسمم خسته و تنبل شده است، بل که از نظر روانی هم در شرایط بد هستم و فکر می‌کنم که در زندگی خود هیچ انگیزه و امیدی ندارم.»
رابعه که پس از دورشدن از ورزش به بیماری جسمی دچار شده، و اکنون زیر درمان قرار دارد، می‌گوید که پزشکان برای درمان بیماری‌اش ورزش را پیشنهاد کرده است. او می‌افزاید: «شکر دارم و فشارم بلند است؛ وقتی نزد داکتر رفتم، گفت که باید ورزش کنید تا صحت تان دوباره خوب شود؛ اما همه باش‌گاه‌ها بسته است.»
شماری از روان‌شناسان، می‌گویند که بسته‌شدن مکان‌های تفریحی و باش‌گاه‌های ورزشی به روی زنان، سلامت جسمی و روانی آنان را با خطر روبه‌رو می‌کند.
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
هیبت ابراهیم‌خیل، روان‌شناس، می‌گوید که ورزش‌کردن می‌تواند زنان را از ابتلا به افسردگی، بی‌انگیزه‌بودن و دیگر بیماری‌های روانی نجات دهد. او می‌افزاید: «پژوهش‌ها نشان می‌دهد که یکی از بهترین کار‌های که افسردگی را کاهش می‌دهد و دیگر بیماری‌های روانی را از بین می‌برد، ورزش است؛ وقتی فرد در محیطی قرار بگیرد که خشونت باشد، فرد حس کم‌بینی می‌کند که در این حالت، افسردگی پیدا می‌شود.»
عبدالرب حمیدی، جراح عصب نیز، می‌گوید که انجام تمرین‌های ورزشی منظم می‌تواند از ابتلای زنان به بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی پیش‌گیری کند. «ورزش برای سلامت جسمی و روانی فرد مؤثر است. با ورزش‌کردن چربی خون، فشار خون، درد‌های کمر و پادردی هم کنترل می‌شود. فردی که یک سال ورزش می‌کند، با فرد که هیچ ورزش نکرده است بسیار تفاوت دارد.»
خواستیم در این گزارش دیدگاه مسئولان حکومتی را نیز داشته باشیم؛ اما با تماس‌های پی‌هم موفق نشدیم. پس از روی کار آمدن حکومت سرپرست، زنان با محدودیت‌های زیاد در بخش‌های آموزشی، تحصیلی، کاری، تفریحی و ورزشی روبه‌رو شده اند. محدودیت‌هایی که تأثیرهای منفی بر سلامت جسمی و روانی آنان داشته است.
