در عصر کنونی که اقتصاد جهانی به اقتصاد دانشمحور تغییر ماهیت داده است، در این نوع اقتصاد، اطلاعات همچون یک کالای اقتصادی در فرایند تولید، توزیع و مصرف جایگاه ممتازی به دست آورده است. در همین راستا متخصصان و اندیشهگران به مثابۀ نیروی مولد این کالای گرانبها بیش از پیش صاحب قدر و منزلت شدهاند.
به گونۀکه از آنها به عنوان سرمایۀ انسانی یاد میشود. در گزارش توسعۀ انسانی سال ۲۰۰۱ میلادی سازمان ملل متحد آمده است: «ملل ثروتمند مرزهایشان را به روی متخصصان کشورهای در حال توسعه گشودهاند که این امر هزینههای زیادی برای کشورهای مبدأ (مهاجرتپذیر) در پی دارد.