وزارت داخله بدترین نهاد در تطبیق قانون دسترسی به اطلاعات شناخته شد
بررسی دیدهبان شفافیت افغانستان در مورد تطبیق قانون دسترسی به اطلاعات در نوزده نهاد دولتی کشور نشان میدهد که وزارت داخله در تطبیق قانون دسترسی به اطلاعات بدترین نهاد دولتی است.
بررسی دیدهبان شفافیت افغانستان در مورد تطبیق قانون دسترسی به اطلاعات در نوزده نهاد دولتی کشور نشان میدهد که وزارت داخله در تطبیق قانون دسترسی به اطلاعات بدترین نهاد دولتی است.
فیروزالدین فیروز، وزیر پیشین صحت که بیش از پنج سال مسئولیت این وزارت را عهدهدار بود، بر بنیاد مدارکی که به سلاموطندار رسیده، به اجراأت فراقانونی، خویشخوری و عملکرد فسادزا در وزارت صحت متهم است.
ما به یک لحظۀ مهم، توأم با امید برای افغانستان و منطقه رسیدهایم. هیأتهای مذاکرهکنندۀ دولت افغانستان و طالبان به تاریخ دوازدهم سپتامبر حاضر شدند مذاکرات را برای دستیابی به یک توافق سیاسی و ختم جنگ آغاز کنند.
همهچیز بامداد چهارشنبه، ۹ سپتامبر آغاز شد. درست زمانی که اردوگاه موریا، بزرگترین اردوگاه پناهجویان در جزیرۀ لیسبوس یونان، آتش گرفت. این تنها یک رویداد آتشسوزی نبود، بل فاجعهیی بود که بیش از ۱۰ هزار پناهجو را بیخانمان کرد.
هرچند که پدیدۀ مهاجرت از زمانههای دور به اینسو در بین جوامع بشر وجود داشته و تنها به افغانستان خلاصه نمیشود، اما افزایش ناامنیها و بیثباتی در کشور، سبب افزایش غیرقابل کنترل این پدیده شده است.
وکیل احمد، جوان ۲۰ ساله، باشندۀ ولایت غور است. او، دو شبانهروز در یکی از پاسگاههای ایران از پا آویزان بوده و گاز اشکآور به چشمانش پاشیده شده است.
هرچند پدیدۀ مهاجرت از سالهای دور به اینسو در میان مردم وجود داشته، اما افزایش ناامنیها و بیثباتی در چند سال پسین در کشور سبب شده است که رقم مهاجرت به گونۀ بیپیشینه افزایش یابد.
فضل خان باشندۀ ولایت بغلان است. او چند سالی پیش به دلیل آنچه که مشکلات اقتصادی میگوید، راه مهاجرت نامنظم را در پیش میگیرد و در نهایت به هدفش نمیرسد.
عبدالمعز خودش را باشندۀ اصلی منطقۀ مرغاب ولایت غور معرفی میکند. به گفتۀ خودش، ۱۳ساله داشته که افغانستان را به دلیل فقر و تنگدستی ترک میکند و به ایران میرود.
موقع حرف زدن نمیدانست چه بگوید و کدامین دردش را بازگو کند. حال و احوال خوبی نداشت. گفتمتش: از روزهای خوب زندهگی بگو. گفت: «تازه عروس شده بودم و با خانواده شوهرم در زادگاهم زندهگی میکردم.
محمدزبیر عالمیار، از جوانان نخبۀ کشور که در بلجیم زندهگی میکند میگوید، پس از گرفتن کارت شهروندی این کشور تحصیلاتش را در رشتۀ «سیاست جهانی» به سطح کارشناسی ارشد/ماستری آغاز کرده و اکنون دانشجوی سال آخر این رشته است.
با وجود محدودیتهای مرزی، قاچاق انسان و مهاجرتهای غیرقانونی به کشورهای اروپایی هنوز ادامه دارد. همهساله بسیاری از جوانانی که قادر به یافتن کار در داخل کشور نمیشوند، با تحمل سختیهای زیاد دست به مهاجرتهای نامنظم میزنند.
ربانی کریمی میگوید که در یک نیمهشب گرم تابستانی، صدای انفجار او را از خواب بیدار میکند. پس از وقوع انفجار، صدای شلیک گلوله در فضا میپیچد. او میگوید، پس از درگیری و شلیکهای پیهم، محافظان پدرش او و سایر اعضای خانواده را به خانه همسایۀ منتقل و از آنجا به مکان دورتری انتقال میدهند.
شب بود. از آن شبهای که آسمان پر از ستاره میشود. روی بام خانه خوابیده بودم و به ستارهها نگاه میکردم. دلم برای مکتب رفتن تنگ شده بود. برای روزهایی که به مکتب فکری سلجوقی میرفتم، بیشتر.
حبیب عظیمی، نام (مستعار) از نوجوانانی که صنف ۱۱ مکتب بود به دلیل فقر و حضور طالبان، مسیر مهاجرت نامنظم را در پیش گرفت و مقصدش کشور ایران بود. او باشندۀ ولسوالی سیدآباد ولایت میدانوردک است.
نبود امکانات لازم برای زندهگی در افغانستان همواره سبب شده است که جوانان و نوجوانان زیادی رخت سفر ببندند و در راه رسیدن به کشورهای اروپایی و آنچه که آرزویش را دارند، مشکلات زیادی را متقبل شوند.
سلاموطندار حقیده
مسلکی اصول و نشراتی سیاست
خصوصی محیط سیاستی
بیز بیلن علاقه گه اوتیش
ایش فرصتلری
معلومات و سندلرنی یوباریش
بیزلرگه همکارلیک قیلیش شرطلری
شکایت
رادیویی برنامهلر
فلم و صورت
آر اس اس
خبرنامه گه شرکت قیلیش