صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، می‌گوید که تلاش دارد شمار صنف‌های آموزش محلی را تا پایان سال روان میلادی، به ۲۱ هزار افزایش بدهد.
یونیسف، روز گذشته –دوشنبه، ۲۵ ثور- در برگه‌ی تویترش، گفته است که این برنامه، در افغانستان به ویژه در مناطقی که مکتب‌های دولتی دور است و دختران و پسران از آموزش محروم استند، اجرا می‌شود.
یونیسف می‌گوید که این برنامه توسط بانک آسیایی، بانک جهانی آسیای جنوبی و برنامه‌ی کمک‌های انسانی اتحادیه‌ی اروپا، تمویل می‌شود. به گفته‌‌ی این نهاد، ۴۶۶ صنف درسی محلی در بامیان ایجاد شده که نُه هزار و ۴۰۰ دختر و پسر در آن‌ها مصروف آموزش اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
طیبه طیب، آموزگاری که در یک مرکز آموزشی صنف‌های محلی یونیسف در یکی از ولایت‌های مرکزی، تدریس می‌کند، به سلام‌وطندار می‌گوید که از آغاز تدریس در صنف‌های محلی، دریافته که میزان یادگیری کودکان بسیار خوب است.
او، می‌افزاید: «بیشتر مضامینی را که ما تدریس می‌کنیم، دری، انگلیسی و ریاضی است. فعالیت ما روی از این نیز است که بتوانیم با روح و روان اطفال، زیادتر کار کنیم. تا جایی که ما همی‌قدر تدریس کردیم خیلی تأثیر دارد؛ یاد می‌گیرند، پیش می‌برند.»
حکمت‌الله، دیگر آموزگار موظف در یکی از مرکزهای آموزشی محلی، برگزاری این گونه صنف‌ها را برای ارتقای سطح سواد در جامعه بسیار مؤثر می‌داند و بر تداوم آن تأکید می‌کند. «این صنف‌ها به مدت نُه ماه تدریس می‌شود. ما می‌خواهیم این صنف‌ها بیشتر شود و سطح بی‌سوادی کم شود و این، به جامعه خیلی مفید است.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
محمدحسن مجاهد، کارشناس امور آموزشی، می‌گوید که به علت نظارت دقیق یونیسف از صنف‌های آموزشی محلی، میزان کارآیی آموزش و یادگیری کودکان در این صنف‌ها، بسیار بلند است. «در کل در افغانستان به دلایل مختلف اطفال از مکاتب باز ماندند. موسسات هم‌کار، اطفالی که از مکاتب بازماندند، تا صنف سه تحت پوشش قرار می‌دهند. طبعا تاثیر خود داره چون این‌ها نظارت‌شان نسبت به نظارت معارف قوی‌تر است. جایی که نظارت و ارزیابی وجود دارد، به نحوی خودش ره با همو پالیسی مرجع مربوطه عیار می‌سازد.»
بیش از چهار دهه جنگ داخلی در افغانستان و بی‌توجهی به اهمیت دانش‌اندوزی از سوی حکومت‌ها، سبب شده که مکتب‌های زیادی در ولایت‌ها، تعطیل یا تخریب شوند و کودکان زیادی از آموزش باز بمانند.
