در گزارش تازهی سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد زیر نام «گزارش جهانی در بارهی بحرانهای غذایی» که به تازگی پخش شده، آمده است که شهروندان هفت کشور در دورهی زمانی از سال ۲۰۲۲، با فقر، ناداری و گرسنگی شدید روبهرو شده اند. بر اساس این گزارش، ۵۷ درصد از گرسنگان در سومالیا بوده اند که افزون بر آن، بحران فقر و گرسنگی شدید در افغانستان، بورکینافاسو، هائیتی، نیجریه، سودان جنوبی و یمن، نیز رخ داده است.
همزمان با این، شماری از شهروندان افغانستان، نیز میگویند با درآمد ناچیزی که دارند، توانایی فراهمکردن نیازهای روزانهی خانوادههای شان را ندارند و بیشتر وقتها، نمیتوانند هر سه وعدهی غذایی را تهیه کنند. اسلامقل، باشندهی منطقهی «جویشیر» شهر کابل که سرپرست خانوادهی هشتنفری است، میگوید که از بام تا شام، با کراچی تکچرخش به دنبال یافتن لقمهنانی است؛ اما درآمدش برای یک وعدهی غذایی هم بسنده نیست. او میافزاید: «گذران و چاره نمیشود. هشت سر عیال دارم، آنها هم در سمنگان هستند و چشم به راه لقمهای نان اند که من به آنان تهیه کنم. مریضی/بیماری هم دارم و هشت ماه میشود که تداوی/درمان میکنم. نان شبوروز نمیشود. روزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی پیسه/پول یافت میکنیم که حتا نان خشک هم نمیشود.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
محمدآغا، باشندهی ناحیهی هفتم شهر کابل که او و خانوادهاش، نیز با مشکلات اقتصادی دستوگریبان اند، میگوید: «۱۵۰ افغانی کار کنیم، ۱۰۰ افغانیاش خورده میشود و به خانه چیزی نمیماند. یک پیاله چای نخوریم؟ زندگی به بسیار سختی میگذرد، بیچارگی و پریشانی زیاد است.»
همین گونه، سلیمان، باشندهی گذرگاه شهر کابل، میگوید که بیشتر روزها را با گرسنگی سپری میکند. او میافزاید: «همین صبح هم نان نخوردم. در خانه گاز و هیچ چیزی به خوردن نبود. روزهایی شده که سه تا چهار روز چیزی برای خوردن نبوده و ما چیزی نخوردهایم.»
در گزارش سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد، همچنان آمده که میزان گرسنگی در این هفت کشور در جریان هفت سال پسین، کمپیشینه بوده است و بالاترین میزان ناامنی غذایی و گرسنگی را داشته اند که بیماری سوءتغذیه نیز در این کشورها افزایش داشته است.
مسئولان امارت اسلامی اما گزارش این سازمان در بارهی افغانستان را، رد میکنند و میگویند که جهان، با وضع تحریمها در بخشهای مختلف و منجمدکردن سرمایهی افغانستان، سبب ایجاد بحران در کشور شده است. بلال کریمی، از معاونان سخنگوی امارت اسلامی، به سلاموطندار میگوید که جهان با استفادهی ابزاری از مسائل بشری، عامل بهوجودآمدن مشکلات اقتصادی در افغانستان است.
سلاموطندار را در تویتر دنبال کنید
آقای کریمی، میافزاید: «جامعهی جهانی، در بخش برقراری روابط دیپلماتیک با امارت اسلامی و در عرصهی رفع تحریمها که در بخشهای مختلف وجود دارد، مشکلات را برطرف کند. مسائل سیاسی را از مسائل بشری دور داشته باشند و بهانهگیری نکنند. از مسائل بشری استفادهی ابزاری نکنند. یقیناً مشکلات اقتصادی هم رفع خواهد شد.»
بر اساس این گزارش، سال گذشته شمار کسانی که در سراسر جهان در معرض گرسنگی قرار و به کمک غذایی اضطراری نیاز داشتند، به ۲۵۸ میلیون تن رسیده که به مراتب از رقم ۱۹۳ میلیون در سال پیش از آن، بیشتر بوده است.