در تازهترین اظهارنظرهای جهانی در بارهی نقض حقوق زنان در افغانستان، بخش زنان سازمان ملل متحد، با نشر بیانیهای از ادامهی محدودیتهای امارت اسلامی بر زنان، ابراز نگرانی کرده است.
در بیانیه آمده است که این نهاد از اصول خود عقب نمینشیند و آماده نیست، تا تنها با گروهی متشکل از مردان، به فعالیتش در افغانستان ادامه دهد.
در کنار این، گراسا میشل، همسر پیشین نلسون ماندلا و از برجستهترین فعالان حقوق زن در جهان، در گفتوگویی با روزنامهی دیلیتلگراف، رویکرد امارت اسلامی در برابر زنان را آپارتاید جنسیتی خوانده و از جهان خواسته است تا برای بازگرداندن حقوق زنان در افغانستان، با عزم بیشتر تلاش کند.
از سویی هم، شماری از آگاهان سیاسی، معتقدند که به دلیل رویکرد منفعتطلبانهی جهان، تا اکنون جامعهی جهانی موفق نشده تا حقوق زنان را در افغانستان تأمین کند.
سلاموطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
آنها کشورهای اسلامی را به کمکاری و نداشتن رویکردی مؤثر برای قناعتدادن امارت اسلامی در مورد حقوق زنان متهم میکنند.
ثریا پیکان، تحلیلگر مسائل سیاسی و از فعالان حقوق زن، میگوید؛ در نشستهایی که در مورد افغانستان در قطر یا کشورهای دیگر برگزار شده بود، کشورها به ویژه کشورهای منطقه، تنها به فکر منافع خود بوده اند. به همین دلیل، این کشورها با برقراری ارتباطات غیررسمی با امارت اسلامی، مسئلهی حقوق زنان در افغانستان را عملاً از دستور کار شان کنار گذاشته اند.
محمود اضطرابی، تحلیلگر مسائل بینالملل نیز، میگوید: «کشورهای اسلامی میتواند نقش اثرگزاری برای حل مسئلهی حقوق زنان میان امارت اسلامی و جهان داشته باشد. متأسفانه کشورهای اسلامی، نه تنها فعلا بل که از گذشتههای دور هم، موضعگیری یکپارچه در قبال افغانستان نداشته اند.»
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
امارت اسلامی در واکنش به اظهارات جهانی در برابر نقض حقوق زنان در افغانستان، چنین اظهارنظرهایی را دخالت در امور داخلی افغانستان میداند.
بلال کریمی، معاون سخنگوی امارت اسلامی، در واکنش به بیانیهی بخش زنان سازمان ملل، به سلاموطندار میگوید: «مسائل داخلی افغانستان مربوط به مردم افغانستان است. آنها [سازمانهای جهانی] فعالیتهای خود را نباید مشروط به این بسازند که در افغانستان امارت اسلامی مطابق خواستهای آنها همراه شان تعامل داشته باشد.»
این در حالی است که پس از بازگشت امارت اسلامی به قدرت، دانشآموزان دختر بالاتر از صنف ششم، از آموزش و از پنج ماه به این سو، دانشجویان دختر، از تحصیل بازداشته شده اند و در سوی دیگر، بیشتر فضاهای کاری نیز، به روی زنان در افغانستان بسته شده است.