شماری از باشندگان کابل که از ناداری رنج می‌برند، با شکایت از سختی‌هایی که این روزها دامن‌گیر شان است، خواستار کمک‌های بیش‌تری از سوی نهادهای امدادرسان اند.
نازنین، باشنده‌ی کابل که شوهرش را از دست داده و سرپرستی ندارد، می‌گوید که ناچار است خودش نیازهای زندگی خود و کودک خُردسالش را فراهم کند. او، در خانه‌های مردم رخت‌شویی می‌کند، تا لقمه‌نانی برای خود و کودکش در بیاورد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
نازنین می‌افزاید: «من سرپرست خانواده ندارم و به خانه‌های مردم می‌روم و کار می‌کنم تا پول یک لقمه‌نان را برای کودک خُردسال خود پیدا کنم.»
در همین حال، عابده، نیازمند دیگری در کابل، می‌گوید که پس از مرگ شوهرش، نان‌آوری در خانه ندارد و ناچار است خود نیازهای شش فرزندش را تأمین کند.
او می‌افزاید: «شوهرم شهید شده است و نان‌آور خانواده ندارم و از بس که در خانه‌ی مردم برای دریافت یک لقمه‌نان کار کرده‌ام، مهره‌ی کمرم آسیب دیده و دیگر توانایی کارکردن را ندارم؛ اما مجبورم برای زنده‌ماندن شش کودک یتیمش تلاش کنم.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
با این حال، نهاد پشتیبانی از یتیمان، امروز به ۳۷۲ خانواده‌ی نیازمند در کابل مواد غذایی مورد نیاز یک ماه شان را توزیع کرد.
این در حالی است که در بیشتر از یک سال گذشته به دلیل رشد منفی اقتصادی و افزایش بی‌کاری و فقر در کشور، شمار زیادی از مردم برای تأمین نیازهای روزمره‌ی شان، با مشکلات زیادی روبه‌رو شده اند.
