در ادامه‌ی تلاش‌ها برای گسترش روابط دیپلماتیک امارت اسلامی با کشورهای منطقه، معاون سخن‌گوی امارت اسلامی می‌گوید که در کنار هم‌آهنگی و فعالیت دیپلمات‌های حکومت پیشین با وزارت امور خارجه‌ی امارت اسلامی، تا کنون به بیش از ۱۰ کشور دیپلمات و سفیر جدید فرستاده شده است.
بلال کریمی، از معاونان سخن‌گوی امارت اسلامی، به سلام‌وطندار می‌گوید که تلاش‌های امارت اسلامی برای گسترش روابط با منطقه ادامه دارد. او می‌‌افزاید: «یکی سفارتخانهها و نمایندگی‌هایی هستند که دیپلمات‌های اداره‌ی قبلی در آن جا مانده اند و در هم‌آهنگی با وزارت امور خارجه‌ی امارت اسلامی، کارهای کنسولی را به پیش می‌برند و یک قسمت دیگر این است که بیشتر از ۱۰ کشور و نزدیک به ۱۵ کشور، کشورهایی اند که دیپلمات‌های جدید از طریق وزارت امور خارجه به آن جا فرستاده شده اند که از جمله کشورهای ترکمنستان، روسیه، چین، ترکیه، قطر، امارات متحده‌ی عربی، پاکستان، ایران و بعضی از کشورهای دیگری که نزدیک به ۱۵ کشور می‌شود و دیپلمات‌های نو امارت اسلامی کارهای کنسولی خویش را به پیش می‌برد.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
این در حالی است که تا کنون هیچ کشوری، حکومت امارت اسلامی در افغانستان را به رسمیت نشناخته است. طارق فرهادی، آگاه مسائل سیاسی، می‌گوید که کشورهای منطقه به دلیل‌های تجاری و اقتصادی، نمایندگی‌های سیاسی افغانستان را به امارت اسلامی واگذار می‌کنند. او می‌‌افزاید: «کشورهای منطقه، کنسول‌گری‌ها را به حکومت سرپرست طالبان می‌سپارند؛ به دلیل این که تجارت سهولت پیدا کند و در بیشتر موارد این کشورها علاقه‌مندی دارند مهاجران افغان را دوباره به افغانستان بفرستند و به همکاری دولت در کابل نیاز دارند.»
در همین راستا، ویس ناصری، فعال سیاسی، می‌گوید که رابطه‌ی منطقه و جهان با امارت اسلامی، یک رابطه‌ی عملی و مبتنی بر نیاز است و هیچ کشوری، امارت اسلامی را به رسمیت نمی‌شناسد. او می‌‌افزاید: «در روابط بین‌الملل و دیپلماسی، دو نوع شناخت وجود دارد؛ یکی شناخت دی‌فکتو است و یکی شناخت دی‌جور است. دی‌فکتو همان رابطه‌ی عملی است که بین کشورها وجود دارد؛ ولی از نظر روابط بین‌الملل، رابطه دی‌جور یک رابطه‌ی بسیار مهم، حیاتی و قانون‌مند است. اگر چند کنسول‌گری و سفارت‌خانه به امارت اسلامی داده شود، ساختمان‌هایش ارزش ندارد.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
با این حال، علی‌سجاد مولایی، پژوهش‌گر امنیت بین‌الملل، می‌گوید که واگذاری سفارتخانهها از سوی کشورهای منطقه به امارت اسلامی، تلاش آن‌ها برای توازن قدرت در برابر امریکا است. او می‌‌افزاید: «در سفارتخانهها، چند موضوع مطرح است؛ یک مسئله‌‌ای است که دیپلمات‌ها جای خالی می‌کنند و کشور میزبان، مجبور می‌شود برای پیش‌برد کارها از امارت اسلامی بخواهد که افراد بفرستد تا به مشکلات شهروندان افغانستان که در آن کشور هستند، رسیدگی شود. موضوع دیگر، شماری از کشورها بسیار دست‌ودلباز با امارت اسلامی عمل می‌کنند که سفارتخانهها را در اختیار شان قرار دادند؛ تلاش دارند با امریکا موازنه کنند و امارت اسلامی را به سمت خود بکشند. اما در مسئله‌ی رسمیت‌شناختن، هنوز به‌رسمیت‌شناختن امارت اسلامی زود است و هیچ کشوری به تنهایی اقدام نمی‌کند.»
با این که نزدیک به دو سال از روی‌کارآمدن امارت اسلامی در افغانستان می‌گذرد، اما به دلیل رعایت‌نشدن ارزش‌های حقوق بشری و شکل‌نگرفتن حکومت فراگیر، امارت اسلامی هنوز از سوی جامعه‌ی جهانی به رسمیت شناخته نشده است.
