مریم (نام مستعار)، عروس یک خانوادۀ ۷ نفری در غور است که ۵ عضو این خانواده به‌شمول شوهرش معتاد به مواد مخدر هستند. او می‌گوید که حدود ۹ سال می‌شود شوهر، مادر شوهر، خواهر شوهر و دو برادر شوهرش معتاد اند.
این بانو برای تأمین مخارج زنده‌گی خود و خانوادۀ شوهرش در گوشه‌یی از شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور در یک دکان کوچک دستگاه خیاطی ایجاد کرده و لباس‌های زنانه می‌دوزد.
مریم که یازده سال از ازدواجش می‌گذرد با یادآوری خاطرات فراموش‌ناشدنی زنده‌گی مشترک‌اش می‌گوید، در اوایل زنده‌گی خوب و راحتی داشته و خانواده شوهرش نیز اجتماعی بودند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
مریم و کودک ۱۰ ساله‌اش از اعتیاد با مواد مخدر به دور هستند. او می‌گوید، چنان درگیر روزگار شده که تمامی آرزوهایش را به باد فراموشی سپرده است.
او از در آمد کارش راضی است. «از کودکی خیاطی بلد بودم خیلی زیاد علاقه داشتم و به خانه خیاطی می‌کردم. به همین نتیجه رسیدم که باید بروم به داخل بازار خیاطی کنم و همی شغل آزاد که من دارم از آن خیلی هم راضی هستم.»
مریم می‌گوید، برای درمان شوهر و اعضای خانوادۀ او بسیار تلاش کرده، اما هیچ نتیجه‌یی نداشته است.
خواستم تا در این گزارش دیدگاه شوهر مریم و اعضای خانوادۀ او را نیز داشته باشیم؛ اما آنان حاضر به گفت‌وگو نشدند.
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
در این حال مسئولان شفاخانۀ ۲۰ بستر غور از افزایش روزافزون معتادان مواد مخد در این ولایت ابراز نگرانی می‌‌کنند.
محمدعمر لعل‌زاد، رئیس شفاخانۀ ۲۰ بستر معتادان غور بیکاری و ناداری را از علت‌های اصلی رو آوردن افراد به مواد مخدر می‌خواند.
آقای لعل‌زاد می‌گوید، در سطح ولایت غور تنها یک مرکز ۲۰ بستر درمان معتادان وجود دارد که برای درمان معتادان بسنده نیست.
