نهاد زنان خبرنگار افغانستان، امروز در برنامه‌ای در کابل از روز ملی خبرنگار گرامی‌داشت کرد. در این برنامه که خبرنگاران، فعالان حوزه‌ی رسانه و مسئولان نهادهای پشتیبان رسانه‌ها حضور داشتند، به چالش‌ها و محدودیت‌ها در برابر فعالیت خبرنگاران پرداخته شد.
آرزو وداع، زنی که نزدیک به دو دهه در جامعه‌ی رسانه‌ای، سینما و تئاتر فعالیت داشته، امروز با چالش‌های اقتصادی و روانی سختی روبه‌رو است و تلاش می‌کند از این مشکل بیرون برآید. او سه سال می‌شود بی‌کار شده، در این مدت تمام لوازم دفترش را به فروش رسانده و صرف مصارف زندگی و درمانش کرده است.
شماری از خبرنگاران زن، از اجازه‌نیافتن به برخی از نشست‌های خبری انتقاد می‌کنند و می‌گویند که وضع محدودیت‌ها در برابر آنان، تأثیر منفی بر کار شان گذاشته و سبب دل‌سردی آنان از کار خبرنگاری شده است. فرحناز فریبرز، خبرنگار در یکی از رسانه‌های تصویری، می‌گوید که بارها برای شرکت در نشست‌های خبری دعوت شده است.
هم‌زمان با روز جهانی آزادی مطبوعات، شماری از خبرنگاران زن در افغانستان، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گویند که از نزدیک به دو سال پسین، در زمینه‌ی دست‌رسی به اطلاعات، با تبعیض جنسیتی و برخورد دوگانه روبه‌رو اند. آنان از مسئولان امارت اسلامی می‌خواهند که در بخش حق دست‌رسی به اطلاعات، با آنان برخورد تبعیض‌آمیز و دوگانه نداشته باشند.
هم‌زمان با ۲۷ حوت، روز ملی خبرنگار، شماری از خبرنگاران که در یک سال‌ونیم پسین، کار شان در رسانه‌ها را از دست داده اند، می‌گویند که اکنون در وضعیت بد روانی و اقتصادی به سر می‌برند.
مسئولان فدراسیون نهادهای ژورنالیستان و رسانه‌های افغانستان در یک گزارش تازه می‌گویند که براساس یافته‌های این فدراسیون، از زمان روی‌کارآمدن حکومت سرپرست امارت اسلامی در کشور تاکنون، دست‌کم ۸۰ درصد از خبرنگاران زن بی‌کار شده‌اند.
سمینه افغان، یک تن از خبرنگاران در هلمند که حدود شش سال در رسانه‌های محلی این ولایت کار کرده است، می‌گوید که پس از سقوط دولت پیشین، به وظیفۀ خود نرفته است.
شماری از مسئولان رسانه‌ها نیز از محدودیت‌های فراراه خبرنگاران زن در رسانه‌های محلی سخن می‌گویند. یک بانوی خبرنگار در بلخ می‌گوید که به‌خاطر محدودیت‌های وضع‌شده بر خبرنگاران زن در بلخ به‌جز از یک گزارش‌گر میدانی دیگر هیچ خبرنگار زن در این ولایت به‌عنوان خبرنگار کار نمی‌کند.
به گفتۀ این نهاد، در بسیاری از ولایت‌های کشور هنوز زنان اجازۀ فعالیت در رسانه‌ها را دریافت نکرده‌اند و شمار خبرنگاران زن در کشور به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته است.
با سقوط دولت پیشین و روی‌کارآمدن امارت اسلامی که بیش‌تر از دو ماه از آن می‌گذرد، خبرنگاران و کارمندان زن رسانه‌ها در بلخ با بی‌سرنوشتی، ترس، ضعف اقتصاد و افسرده‌گی دچار شده‌اند. آنان پیش از سقوط دولت پیشین با رسانه‌های مختلف کار می‌کردند، اما با روی‌کارآمدن امارت اسلامی خانه‌نشین شده‌اند.
پیش از سقوط ولایت کندز بدست طالبان بیش از ۱۵ رسانۀ تصویری، صوتی و چاپی در این ولایت فعالیت داشتند، اما اکنون نیمی از این رسانه‌ها از فعالیت بازمانده و خبرنگاران آن‌ها به ویژه بانوان خبرنگار خانه‌نشین شده‌اند. مسئولان نهادهای صنفی خبرنگاران کندز می‌گویند که پیش از تسلط طالبان…
با تصرف بغلان توسط طالبان، هشت رسانۀ صوتی، دو رسانۀ تصویری و چهار هفته‌نامه که در شهر پلخمری، مرکز این ولایت فعالیت می‌کردند، اکنون شمار بسیاری از این رسانه‌های محلی در کنترل این گروه است و نشرات آنان از سوی طالبان اداره می‌شود. در این رسانه‌ها، حدود ۲۰ خبرنگار زن مشغول کار بودند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
