بی‌جاشد‌گان در بلخ به امکانات ابتدایی زندگی دست‌رسی ندارند

صدها خانواده‌ای که به دلیل جنگ‌ها و رویدادهای طبیعی از مناطق شان بی‌جا شده‌ و در اطراف شهر مزارشریف، مرکز بلخ، شب‌وروز شان را زیر خیمه‌ها سپری می‌کنند، می‌گویند که حتا به ابتدایی‌ترین امکانات زندگی دست‌رسی ندارند.

بی‌جاشدگان در پل شینه‌ی کابل: شهرداری با خشونت و زور خانه‌های ما را ویران کرده است

پل شینه، منطقه‌ای در ناحیه‌ی ۲۲ شهر کابل؛ مکانی که خانواده‌های بی‌جاشده و کودکانی با پاهای برهنه و لباس‌های تکه‌وپاره زیر آفتاب سوزان، در گوشه‌ای از خیابان و بدون سرپناه، شب‌وروز شان را می‌گذرانند. شماری از این بی‌جاشدگان، با گلایه از وضعیت بد زندگی شان، می‌گویند که بارها از سوی شهرداری کابل اخطار دریافت کرده اند تا این اردوگاه را تخلیه کنند. به گفته‌ی آن‌ها، پنج روز پیش، شهرداری کابل، آن‌ها را با جبر و خشونت از خانه‌های شان آواره و وسایل شان را زیر خاک کرده است.

بی‌جاشدگان در پکتیکا: در زمستان امسال با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستیم

شماری از خانواده‌های بی‌جاشده در پکتیکا، می‌گویند که به دنبال سرمای شدید زمستان امسال، آنان سرپناهی برای زندگی ندارند و بیش‌تر شان در خیمه‌ها و اتاق‌های زیرزمینی زندگی می‌کنند که این موضوع آنان را با مشکلات بسیاری روبه‌رو کرده است. به گفته‌ی آنان، بیش‌تر بی‌جاشدگان باشندگان ولسوالی‌های گیان و برمل اند.

بی‌جاشدگان در لوگر: در سه ماه پسین به ما هیچ کمکی نشده است

آنان به سلام‌وطندار می‌گویند با این که با سردشدن هوا مشکلات شان دو برابر شده است؛ اما در سه ماه پسین هیچ گونه کمکی دریافت نکرده اند. به گفته‌ی این بی‌جاشدگان، کودکان و بزرگ‌سالان در این اردوگاه‌ها با بیماری‌های گوناگونی درگیر اند و اگر به آن‌ها کمک نشود، در زمستان پیش رو فاجعه‌ی انسانی رخ خواهد داد.