شماری از شهروندان بازگشته از پاکستان با شکایت از ناداری، بیکاری و قطع کمکها، میگویند که برای پیشبرد زندگی خود و خانوادههای شان در شرایطی که بدون هیچ داشتهای به افغانستان بازگشت داده شده اند، به کمک و همکاریهای همهجانبهی حکومت سرپرست و سازمانهای امدادرسان بیرونی نیاز دارند.
پیرمحمد و ژرگل که سه ماه پیش از پاکستان بازگشت داده شده اند، میگویند که اگر به آنها زمینهی کار فراهم نشود، امیدی به آیندهی شان ندارند.
پیرمحمد میافزاید: «از پاکستان بازگشتهایم؛ این جا هم کار و روزگار نیست. پولی را نیز که به ما کمک کرده بودند، خلاص شد؛ کمکها هم بند شده. حالا نه کاروبار است و نه روزگار. یک کس که مریض شود، پول تداویاش را نداریم که نزد داکتر/پزشک ببریم؛ به امان خدا ماندهایم.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
ژرگل نیز میافزاید: «من از پاکستان آمدهام و حالا در کندهار هستم؛ کاروبار ما هم ختم شد. دولت به ما کمک کرده بود؛ همان قدر بود که روزگار خود را بگذرانیم؛ به قدری نیست که زندگی ما رویش بچرخد. از دولت میخواهیم به ما کمک و زمینهی کار را به ما فراهم کند.»
همزمان با شکایت شهروندان بازگشته از کشورهای همسایه از ناتوانی در تأمین نیازهای زندگی، سازمانهای امدادرسان جهانی نیز، با هشدار از وضعیت بد آنها، از تلاشها برای ادامهی کمکهای شان، اطمینان میدهند.
کمیتهی بینالمللی نجات (IRC)، به تازگی با پخش گزارشی در حساب کاربری اکس خود، هشدار داده است که بیش از نیم میلیون افغان که به اجبار از پاکستان به افغانستان بازگشت داده شده، با آیندهی تاریکی روبهرو اند.
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
در همین حال، دفتر همآهنگکنندهی کمکهای انساندوستانهی سازمان ملل متحد (اوچا)، با پخش گزارشی، از همکاری ۳.۸میلیون دالری صندوق مرکزی واکنش اضطراری سازمان ملل متحد به برنامهی جهانی غذا برای کمک به شهروندان بازگشته از پاکستان خبر داده است.
دفتر همآهنگکنندهی کمکهای انساندوستانهی سازمان ملل متحد، تأکید کرده است که این کمک مالی، به برنامهی جهانی غذا فرصت میدهد تا به ۳۳ هزار خانوادهی بازگشتخورده به افغانستان، کمک نقدی توزیع شود.
با این که وزارت امور مهاجرین و عودتکنندگان از شمار دقیق شهروندان بازگشته از پاکستان چیزی نمیگوید؛ اما اوچا به تازگی گفته است که پس از روند اخراج اجباری مهاجران از این کشور، تا کنون ۵۰۰ هزار تن به افغانستان بازگشته اند.