باشندگان برخی از بخش‌های دوردست افغانستان، با شکایت از نبود درمان‌گاه‌های مجهز، پزشکان متخصص و مسلکی در محل زندگی شان، می‌گویند که برای انتقال بیماران شان به مرکزهای درمانی، ناچار اند مسافت‌های درازی را طی کنند و هزینه‌ی زیادی بپردازند.
عتیق‌الله و احمدضیا، باشندگان ولسوالی‌های کوهستانات و خواهان بدخشان، می‌گویند که به دلیل نبود مرکزهای درمانی مجهز در محل زندگی شان، در برخی موارد بیماران عاجل در مسیر انتقال به مرکزهای درمانی جان می‌دهند.
عتیق‌الله، می‌گوید: «مریض داشتیم، آن جا تداوی نشد، به شفاخانه‌ی مرکزی آوردیم. در ولسوالی امکانات درست نیست، داکترها درست تشخیص کرده نمی‌توانند. بیماران حتا در راه جان شان را از دست می‌دهند.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
احمدضیا، نیز می‌گوید: «نبود مرکزهای صحی و امکانات کافی، مجبور ما کرد که بیمار را به مرکز انتقال بدهیم. از یک سو راهش صعب‌العبور است؛ بیمار حتا در راه جانش را از دست می‌دهد.»
سازمان ملل متحد نیز روز جمعه، ۴ حوت، با پخش بیانیه‌ا‌ی در حساب کاربری اکس این سازمان، نوشته است که کم‌بود جدی کادر درمانی متخصص و امکانات پزشکی در بخش‌های دوردست افغانستان، جان افراد زیادی را به خطر می‌اندازد.
محمدرسول و فیروزالدین، باشندگان ولسوالی‌های شورابک و پنجوایی کندهار که برای درمان بیماران شان به مرکز این ولایت آمده اند، به سلام‌وطندار روایت‌های متفاوت دارند.
محمدرسول می‌گوید: «این جا کلینیک است؛ اما از ما دور است، درست تداوی هم نمی‌تواند، مجبور به شهر کندهار مریض خود را بیاوریم. مصرف ما خیلی زیاد می‌شود؛ مجبور به کلینیک‌های خصوصی ببریم.»
فیروزالدین، نیز می‌گوید: «از دولت می‌خواهیم که این جا کلینیک‌های کلان بسازد. کلینیک‌ها است؛ اما به تمام بیماران رسیدگی درست کرده نمی‌تواند.»
مسئولان در وزارت صحت عامه اما می‌گویند که به اندازه‌ی نیازمندی شهروندان، امکانات درمانی و پزشکان متخصص در مناطق دورافتاده فراهم شده؛ اما توسعه‌ی درمان‌گاه‌ها در این مناطق، به زمان بیش‌تری نیاز دارد.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
شرافت زمان امرخیل، سخن‌گوی این وزارت، می‌گوید: «بعد از آمدن امارت اسلامی، بر اساس پلان و پالیسی، ما فهرست تهیه کردیم؛ اولویت‌بندی کردیم که اول باید برای مناطق محروم درمان‌گاه ساخته شود پیش از توسعه‌ی دیگر شفاخانه‌ها که در بیشتر از دو سال ۳۵۰ مرکز صحی جدید ساخته شده و تجهیزات طبی و داکتران فرستاده شده. ۱۱ هزار و ۵۰۰ داکتر جدید استخدام شده اند.»
سخن‌گوی وزارت صحت عامه، تأکید می‌کند که همکاری سازمان‌های امدادرسان بیرونی برای رفع مشکلات در بخش صحی افغانستان، مهم و اساسی است.
شماری از آگاهان صحی، می‌گویند که تنها با سرمایه‌گذاری داخلی در بخش ارائه‌ی خدمات درمانی و افزایش نیروی بشری متخصص در این بخش، می‌توان معضل محدودیت دست‌رسی شهروندان به خدمات درمانی را به گونه‌ی بنیادی حل کرد.
