شماری از باشندگان ولایت‌های پروان، کاپیسا و پنجشیر در شمال کابل، به سلام‌وطندار می‌گویند که بیماری «جاغور» میان زنان در این ولایت‌ها افزایش یافته است و در این میان، زنان روستانشین به دلیل آگاهی کم‌تر نسبت به مردان بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
پری‌گل، باشنده‌ی پنجشیر، می‌گوید که بیماری جاغور در کنار درد و رنجی که به زنان به وجود می‌آورد، زیبایی آن‌ها را نیز آسیب جدی می‌زند. «چند سال شد که جاغوردار هستم؛ هیچ جا رفته نمی‌توانم، به خاطری که می‌شرمم. در شفاخانه‌های دولتی امکاناتش را باید داشته باشند که عملیات بکنند؛ ما پول نداریم که به شفاخانه‌های خصوصی برویم. از طرف شب‌وروز همین غم‌وغصه‌ی زیاد گلو، مرا کشته؛ گاهی فامیلم مرا می‌گویند که تکلیف اعصاب پیدا کرده‌ای.»
فوزیه، دیگر باشنده‌ی پنجشیر، نیز از ابتلایش به بیماری جاغور می‌گوید: «به بیماری جاغور مبتلا هستم؛ کم‌خون می‌شوم؛ عصبی می‌شوم؛ حتا دست‌ها و پاهایم بی‌حال می‌شود؛ در یک ماه دو بار داروی کم‌خونی می‌خورم. دوم، زیبایی خود را از دست می‌دهم و سوم، خانم‌هایی که می‌خواهند طفل‌دار شوند، تمام ویتامین‌های وجود شان کم می‌شود و طفل شان یا سوءشکل به دنیا می‌آید یا فلج می‌باشد؛ بالاخره به طفل شان ضرر می‌کند.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
مبشر، باشنده‌ی روستای «قمچاق» ولسوالی سیاه‌گرد پروان، می‌گوید که بیماری جاغور از بستگان او قربانی گرفته است و برخی از بستگانش به این بیماری مبتلا اند.
او، میافزاید: «یک بار عملیات هم کرد، برایش مفید تمام نشد؛ او خانم در اثر همین مرض از بین رفت. در اطراف بسیاری از مردم به این مرض مبتلا اند و توانش را ندارند که بروند و تداوی کنند؛ مردم را زیاد به تکلیف کرده است. خواهش من از دولت و صحت عامه این است که داکترها/پزشکان بیایند و در منطقه آگاهی بدهند.»
از سویی هم، صفی‌الله یوسفی، باشنده‌ی روستای «هروکی» در مرکز کاپیسا، با تأکید بر پرهزینه‌بودن درمان این بیماری، می‌گوید که باید شهروندان در باره‌ی راه‌های پیش‌گیرانه‌ی این بیماری آگاهی پیدا کنند.
او، میافزاید: «یک پسر عمه‌ام جاغور کشیده؛ نزدیک است که دیوانه شود؛ زیاد به مردم نزدیک نمی‌شود؛ از اجتماع می‌خواهد دور باشد. سطح آگاهی مردم را بلند ببرند؛ یک بخش در شفاخانه‌ی ملکی کاپیسا ایجاد و مردم را رایگان تداوی کنند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
با این حال، مزمل آزاد، پزشک ویژه‌ی داخله در شفاخانه‌ی ولایتی پروان، می‌گوید که نشانه‌های این بیماری در زنان و مردان متفاوت است و با مشاهده‌‌ی ویژگی‌های این بیماری باید به پزشک مراجعه صورت گیرد.
آزاد، میافزاید: «این یک غده‌ای است که در ساخت‌وساز متابولیسم بدن نقش دارد؛ هورمون‌هایی تولید می‌کند که می‌تواند بالای متابولیسم ساخت‌وساز بدن تأثیرات مستقیم داشته باشد. مریض از تکان قلبی شکایت می‌کند؛ در قسمت‌های مختلف پوست خود می‌تواند اختلاط داشته باشد، می‌تواند ریزش مو داشته باشد.»
گفتنی است که بیماری جاغور بیشتر با ویژگی‌های افزایش تکان قلب و کاهش میل جنسی شناخته می‌شود و مهم‌ترین گام برای مبارزه با این بیماری، آگاهی‌دهی از سوی نهادهای صحی است.
