به دنبال همگانیشدن زمان برگزاری نشست آیندهی دوحه از سوی سازمان ملل متحد، ذبیحالله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست، میگوید که هنوز اشتراککردن یا نکردن نمایندهی امارت اسلامی در این نشست، نهایی نشده و رأیزنیها در این باره ادامه دارد.
مجاهد، میافزاید: «برای امارت اسلامی دعوت داده شده؛ ما میبینیم چه قدر شرایط که امارت اسلامی افغانستان دارد، آن نشست، آن را احتوا میکند؛ بعداً فیصله شرکت یا عدم شرکت داده خواهد شد. اکنون این موضوع زیر بررسی است.»
سازمان ملل متحد، روز گذشته با پخش اعلامیهای اعلام کرد که نشست آیندهی دوحه به هدف افزایش تعامل جهان با افغانستان، در ۳۰ جون و اول جولای سال جاری برگزار میشود.
در جریان چند روز پسین، روزمیر دیکارلو، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، در دیدارهای جداگانهاش با مقامهای امارت اسلامی جزئیات در بارهی آجندای نشست دوحه را با آنان شریک کرده است.
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
کارلو، افزوده که در نشست آیندهی دوحه در بارهی مسائل مالی و بانکی افغانستان، مبارزه با مواد مخدر، ارائهی کاشت بدیل، آسیبپذیری افغانستان در برابر تغییرهای آبوهوایی و خواستهها و نگرانیهای جامعهی جهانی گفتوگو خواهد شد.
در سوی دیگر، شماری از آگاهان مسائل سیاسی، شرکت نمایندهی امارت اسلامی در نشستهای بزرگ جهانی را، راهی برای بیرونشدن افغانستان از انزوای کنونی میدانند و میگویند که برگزاری این نشستها در صورتی نتیجهبخش خواهد بود که دو طرف نسبت به خواستههای همدیگر انعطافپذیری داشته باشند.
محمود اضطرابی، آگاه مسائل سیاسی، میگوید: «اگر پیش از آغاز نشست دو طرف هدف مشترک شان را مشخص کنند، این نشست میتواند نتیجهبخش باشد؛ اگر رسیدن به یک هدف واحد پیگیری نشود، نشست هم پیامد مثبت در پی نخواهد داشت. جبههگیریها به بینتیجهپایانیافتن نشستها خواهد انجامید.»
شفیقالله سادات، دیگر آگاه مسائل سیاسی نیز، میگوید: «گفتوگوها، افغانستان را از انزوا بیرون میکند. با اشتراک در این نشستها باید روی موضوع مشترک چانهزنی شود؛ خواستهای همدیگر را بپذیرند؛ این میتواند به نفع جامعهی جهانی و دولت افغانستان باشد.»
وضعیت حقوق بشری، حق آموزش و کار زنان از دیگر موضوعهایی اند که در نشست آیندهی دوحه در بارهی آن بحث خواهد شد.
در همین حال شماری از باشندگان کابل میگویند که انتظار دارند نشست آیندهی دوحه بتواند به مشکلات موجود در افغانستان، پایان دهد.
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
سمیرا محمدی، باشندهی کابل، میگوید که اگر نشست آیندهی دوحه نتواند به ممنوعیت آموزش و کار زنان پایان دهد، سودی به شهروندان افغانستان نخواهد داشت.
او میافزاید: «محدودیتها را کنار بگذارند تا ما برای پیشرفت کشور در جامعه سهم داشته باشیم؛ اگر این موضوع حل شود نتیجهی خوبی خواهیم گرفت.»
نادر سادات، دیگر باشندهی کابل نیز، میگوید: «به عنوان یک شهروند، از سازمان ملل متحد میخواهیم که در بارهی حقوق اساسی مردم ما باید بحث شود مانند حق آموزش زنان که این مسئله معلوم شود.»
دومین نشست دوحه که در سال گذشتهی خورشیدی برگزار شد، امارت اسلامی به دلیل پذیرفتهنشدن خواستش برای دعوت به عنوان تنها نمایندهی افغانستان و شریکسازی پیش از پیش آجندای نشست، در آن نشست اشتراک نکرده بود.