خورشیده جویا، دختری از اندخوی فاریاب، با گرفتن ۳۴۰.۴ امتیاز و نبیلا در جوزجان با گرفتن ۳۴۳ امتیاز از ۳۶۰، به دانش‌کده‌ی طب معالجه‌ای دانش‌گاه طبی ابن سینای کابل راه یافته و هر دو، صدرنشین کانکور سال روان در ولایت‌های خود استند.
دختران و زنان در افغانستان در بیشتر از یک سال گذشته، با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو بوده اند؛ تا جایی که این کشور، بدترین مکان برای زنان نام گرفته است؛ اما با این همه، دخترانی نیز هستند که امید به زیستن را از دست نداده و برای ساختن آینده‌ی بهتر برای شان، شب از روز نمی‌شناسند، آهسته اما پیوسته برای رسیدن به هدف شان تلاش می‌کنند که خورشیده و نبیلا، نمونه‌هایی از این دختران استند.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
خورشیده جویا، راه‌یافتنش در دانش‌کده‌ی پزشکی و در قرارگرفتن در جایگاه نخست کانکور در فاریاب را، نتیجه‌ی کوشش‌های خستگی‌ناپذیر شبانه‌روزی‌اش می‌داند. او، به سلام‌وطندار می‌گوید: «طبیعی است زمانی که نظام‌ها تغییر می‌کند، ذهنیت‌ها نیز تغییر می‌کند و من با جذب‌وجمع ذهنیت‌های مثبت، به این موفقیت رسیدم.» خورشیده به آن‌هایی که در سال‌های پیش رو، در کانکور اشتراک خواهند کرد، می‌گوید که باید تا جای ممکن تلاش کنند و به هدف شان برسند.
در همین حال، مسعوده، باشنده‌ی دیگر جوزجان که با گرفتن ۳۳۸ امتیاز، نفر دوم کانکور سال روان در این ولایت است، می‌گوید؛ در میان همه مشکل‌هایی که با روی‌کارآمدن امارت اسلامی فراراه زندگی زنان در افغانستان قرار گرفته، «ازدست‌ندادن امید به آینده»، باعث شده که بتواند از این مشکل‌ها عبور کرده و به هدفش در کانکور، دست بیابد. او، با راضی‌بودن از روند برگزاری کانکور، می‌گوید: «از حکومت خواهش‌مندم که با راه‌اندازی پروسه‌های مثبت، به دخترخانم‌ها نیز در جامعه نقش بدهد.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
صدف، یکی دیگر از باشندگان جوزجان که در رشته‌ی طب معالجه‌ای دانش‌گاه بلخ راه یافته، به سلام‌وطندار می‌گوید که دختران، نباید امید شان را از دست بدهند و بایستی به رسیدن به هدف‌هایی که برای آینده‌ی شان ترسیم کرده اند، تلاش کنند. او، با خطاب به دخترانی که نتوانسته اند در کانکور سال روان به رشته‌ی دل‌خواه شان راه بیابند، می‌گوید: «پیامم این است که ما از اعتقادی که داریم شجاع‌تر، از چیزی که به نظر می‌رسیم، قوی‌تر و از چیزی که فکر می‌کنیم، باهوش‌تر استیم و هیچ وقت ناامید نشود و از تلاش‌کردن دست برندارید.»
در حالی که با بازگشت امارت اسلامی به قدرت، دختران و زنان در افغانستان، بخش زیادی از حقوق فردی و اجتماعی شان را از دست داده اند، اما شماری با نادیده‌گرفتن این محدودیت‌ها، از اندک‌ترین فرصت‌های باقی‌مانده بهره گرفته و خود را یک پله به رسیدن به رؤیاهای شان نزدیک‌تر کرده اند.
در بیشتر از یک سال گذشته، دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم، از رفتن به مکتب بازمانده و همین گونه، شماری از دانش‌جویان دختر نیز، از دانش‌گاه کابل بیرون رانده شده اند.
