کارشناسان مسایل اقصادی می گویند که دولت افغانستان نتوانسته توقع جامعۀ جهانی را در مبارزه با فساد اداری برآورده کند. به باور کارشناسان، جامعۀ جهانی نمی‌خواهد افغانستان دچار فروپاشیده‌گی داخلی شود و به همین دلیل در هر صورت کمک‌هایش را ادامه خواهد داد و سیاست‌مداران افغانستان بر همین اساس اعتنایی به هشدار کاهش کمک‌ها نمی‌کنند.
رضا فرزام، استاد دانشگاه می‌گوید، سواستفادۀ مقام‌های افغانستان از حسن‌نیت جامعۀ جهانی سبب شده است تا کشور از اولویت‌های جهانی کشیده شود.
به گفتۀ آقای فرزام، سیاست‌مداران افغانستان می‌دانند که جامعۀ جهانی برای جلوگیری از فروپاشیده‌گی داخلی، کمک‌های‌شان به افغانستان را قطع نخواهد کرد، از این‌رو دست به هر گونه سواستفاده‌یی می زنند. به باور آقای فرزام، حکومت در بیشتر موارد، مخصوصاً در مبارزه با فساد اداری با شکست مواجه شده است، گزارش‌های متعددی در مورد فساد اداری وجود دارد که رسیده‌گی نشده و اگر رسیده شده هم گزینشی بوده است.
آقای فرزام می‌گوید که کمک‌های جامعۀ جهانی به افغانستان به چند دلیل کاهش خواهد یافت؛ نخست بحران کرونا و تأثیرات اقتصادی آن بر کشورهای کمک‌کننده، دوم، عدم تطبیق تعهدات افغانستان در کنفرانس بروکسل در مبارزه علیه فساد اداری، اصلاحات ساختاری، توانمندسازی زنان و تأمین حقوق بشر. سوم، کاهش سربازان خارجی در کشور سبب خواهد شد تا کمک‌های کشورهای کمک‌کننده نیز کاهش یابد، طوری که قبلاً در کشورهای دیگر مانند عراق این اتفاق افتاده است.
خان‌جان الکوزی، معاون اتاق‌های تجارت و صنایع می‌گوید، دولت ادعا می‌کند که در مبارزه با فساد، کارهایی انجام شده، اما از نظر سکتور خصوصی، دولت در این مورد موفق نبوده است، مخصوصاً در بخش تطبیق قانون و معادن.
آقای الکوزی می‌گوید، در صورت کاهش کمک‌های جامعۀ جهانی به افغانستان، دولت تلاش خواهد کرد تا وضعیت را مهار کند، اما هیچ امکاناتی وجود ندارد، مخصوصاً به دلیل شیوع بیماری کرونا. به گفتۀ آقای الکوزی، حتی اگر عواید داخلی بالا برود و فساد اداری نیز کاهش یابد، باز هم پول به دست‌آمده به اندازۀ کمک‌های جامعۀ جهانی نخواهد شد.
شمعروزخان مسجدی، سخنگوی وزارت مالیه می‌گوید، دولت افغانستان در مبارزه با فساد متعهد است، از این‌رو کمیسیون مبارزه با فساد اداری تشکیل شده و قانون مبارزه با فساد اداری نیز به مجلس نماینده‌گان فرستاده شده است. آقای مسجدی می‌گوید، هر ادارۀ دولتی مکلف است برای مبارزه با فساد اداری، استراتیژی خاصی را بسازند. به گفتۀ آقای مسجدی، هنوز هیچ نشانه‌یی از کاهش کمک‌ها به افغانستان از سوی کشورهای کمک‌کننده وجود ندارد، اما در صورتی که کمک‌ها کاهش یابد، دولت مصارف خود را تنظیم می‌کند و توجه را بر عواید داخلی افزایش خواهد داد.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان نیز نسبت به عواقب فاجعه‌بار «فراموشی افغانستان» توسط جامعۀ جهانی هشدار داده است.
فیلیپو گرندی، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان در سفری که به افغانستان داشته است، از جامعه جهانی درخواست کرده که به حمایت‌شان از افغانستان در این «مقطع حساس» تاریخی متعهد بمانند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان هم‌زمان با گشایش کنفرانس ژینوا، به حمایت جدی از پناهنده‌گان، بی‌جاشده‌گان و عودتکنندهگان افغانستانی تأکید کرده است.
نشست ژنوا با محوریت افغانستان امروز برگزار شد و فردا روز پایانی این نشست است. در این نشست نماینده‌گان ۷۰ کشور جهان و ۳۰ سازمان بین‌المللی حضور دارند.
در این نشست شرکت‌کننده‌گان تعهدات مالی خود را برای چهار سال آینده افغانستان اعلام خواهند کرد. افغانستان برای تأمین بودجۀ نظامی و غیر نظامی خود به کمک جهانی وابسته است. چندی پیش، حنیف اتمر، وزیر خارجه گفته بود که ممکن است تا دو ماه آینده تمام کمک‌های نظامی و غیر نظامی جهانی به افغانستان به اتمام برسد.
طالبان هم با استقبال از برگزاری این کنفرانس از جامعۀ جهانی خواسته که با «هماهنگی» این گروه «کمک‌های‌شان را توزیع کنند.»
