رشد روزافزون جمعیت بشری در جهان، نیازهای غذایی را هم بیشتر کرده است و حکومت‌ها در صدد راه‌های مناسب برای افزایش منابع غذایی اند. افغانستان نیز کشوری است که جمعیت رو به رشد آن نیاز به تأمین منابع غذایی بیشتر و گسترش منابع موجود دارد. بخش کشاورزی، از اصلی‌ترین منابع تأمین غذایی در کشور است.
کشاورزان در افغانستان بیشتر با روش‌های سنتی و قدیمی به تولید می‌پردازند. این کشاورزان با روش‌های معیاری گسترش تولید در کشت‌زارها آشنایی اندک دارند. در عین حال، برخی از موانع سد راه این کشاورزان، سبب شده است که فرآورده‌های کشاورزی از جمله غلهها متأثر شود و برداشت کم‌تر صورت گیرد. گیاهان هرزه، یکی از مشکلات اساسی برای کشاورزان است. این گیاهان خودرو، کشاورزان در پروان را نیز نگران کرده است.
مبشر ۵۰ساله، باشنده‌ی روستای «قمچاق» ولسوالی سیاه‌گرد پروان که ۵۰ جریب زمین کشاورزی دارد، در دو فصل گندم، جواری و جو می‌کارد. او از روییدن گیاهان هرزه در کشت‌زارهایش نگران است و می‌گوید در کنار این که بخشی از حاصلاتش را برای مزد خیشاوه‌ی گیاهان هرزه می‌پردازد، کشت‌زارهایش نیز آسیب می‌بیند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
او می‌افزاید: «ما گندم می‌کاریم؛ در بین آن ۲۰ رقم علف می‌روید؛ لاشک است، جودر است، پم‌برگ می‌گویند، بلغص و گندمک به نام تیپ‌هایی که می‌گویند، ما کسی را می‌گوییم که علف این را بچین.»
از سویی هم، علی‌اکبر ۴۵ساله که ۱۶ جریب زمینش را همه‌ساله گونه‌های غله کشت می‌کند، نیز هم‌درد مبشر است. او می‌گوید که اگر میزان آگاهی کشاورزان در مبارزه با گیاهان هرزه افزایش یابد و تخم‌های اصلاح‌شده از سوی حکومت توزیع شود، گیاهان هرزه کنترل خواهد شد.
در همین حال، عبدالعلیم عثمانی، استاد دانش‌کده‌ی زراعت دانش‌گاه پروان، می‌گوید که گیاهان هرزه مشکل سراسری کشاورزان کشور است و برای مهار آن، حکومت و نهادهای مسئول مکلف اند سطح آگاهی کشاورزان را افزایش دهند، تخم‌های تصدیق‌شده توزیع کنند و روش‌های معیاری آبیاری را به آن‌ها آموزش دهند.
با این همه، نیازمحمد تایب، آمر امور زراعتی ریاست زراعت پروان، می‌پذیرد که گیاهان هرزه در کشت‌زارهای کشاورزان این ولایت وجود دارد. او می‌گوید که این گیاهان بیشتر از کوه‌ها و تپه‌ها توسط آب دریاها به زمین‌های کشاورزی انتقال می‌کند. او تأکید می‌کند که برای مهار گیاهان هرزه، به کشاورزان از سوی کارمندان فنی این ریاست آگاهی‌دهی شده است. نیازی، شمار این گیاهان را به صدها گونه تخمین می‌زند.
آمر امور زراعتی ریاست زراعت پروان، می‌افزاید: «دلیل رشد گیاهان هرزه این است که از طریق کانال‌های آبیاری، از ارتفاع بلند تپه‌ها و دریاها به زمین‌های زراعتی انتقال و تکثیر می‌شود. به صدها نوع گیاه داریم. به دهاقین توسط کارمندان فنی و مسلکی ریاست زراعت به صورت عملی و نظری مشوره‌های فنی ارائه شده است.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
گیاهان هرزه به آن دسته از گیاهانی اطلاق می‌شود که به گونه‌ی ناخواسته در میان کشت‌زارهای غلهها رشد می‌کند و موجودیت آن‌ها از نظر کشاورزان، قابل قبول نیست و برای محصولات آسیب‌زا است و هم‌چنان بر کیفیت محصولات کشاورزی اثر منفی به جا می‌گذارد.
هرچند آسیب گیاهان هرزه به کاهش حاصلات کشت‌زارها به گونه‌ی آماری مشخص نیست؛ اما کشاورزان به شدت نگران رشد آن در کشت‌زارهای خود اند.
کارشناسان امور کشاورزی، تأکید دارند که اگر حکومت می‌خواهد منابع غذایی گسترش یابد، باید در زمینه‌ی برداشتن موانع سد راه بخش کشاورزی از جمله کنترل گیاهان هرزه گام بردارد، به کشاورزان آگاهی‌دهی و تسهیلات لازم را به آن‌ها فراهم کند.
