با این که صنعت مس‌گری در شهر تالقان، مرکز تخار در گذشته شهرت خاصی داشت و ده‌ها مس‌گر در این شهر سرگرم ساخت ظرف‌های مسی بودند؛ اما اکنون این صنعت رونق گذشته‌اش را از دست داده و با رکود روبه‌رو شده است. شماری از مس‌گران در تخار، می‌گویند که علاقهمندی به خرید ظرف‌های مسی در این ولایت کاهش یافته است.
عبدالله که مس‌گری را از نیاکانش به ارث برده و بیش از یک دهه عمرش را پای کوره‌ی مس‌گری گذرانده است، می‌گوید که بلند‌بودن بهای مواد خام ظرف‌های مسی و جاگزین‌شدن ظرف‌های ساخت چین و ایران به ظرف مسی، از علت‌های اصلی کاهش علاقهمندی باشندگان تالقان به خرید ظرف‌های مسی است.
او می‌افزاید: «خرید‌وفروش در گذشته خوب بود؛ مس و مواد کار هم ارزان و علاقهمندی مردم زیاد بود. از زمانی که قیمت مواد مس در بازار بلند رفته، مردم به خرید جنس‌های خارجی رو آورده اند.»
همین گونه، عظیم‌الله که شغل مس‌گری را از پدرش آموخته است، می‌گوید که به دلیل نبود بازار خرید، این شغل را رها کرده و به کاری دیگر رو آورده است. او می‌افزاید: «علاقه‌مندان مس‌گری کم شده؛ ده‌ها سال قبل چای‌جوش جور می‌کردیم؛ مثل چای‌جوش رستاقی، شیرچای‌خوری بدخشی. ۱۰ یا ۱۵ و ۲۰ چینی که فرمایش می‌دادند، جدا از فرمایش جور می‌کردیم؛ دیگ جور می‌کردم؛ چون علاقهمندی مردم زیاد بود.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
عظیم‌الله، می‌افزاید که اگر بازار کار رونق گذشته‌اش را پیدا کند و از این صنعت پشتیبانی شود، دوست دارد در این بخش کار کند.
شماری از باشندگان تخار، می‌گویند که به دلیل قیمت‌بودن ظرف‌های مسی و وارد‌شدن ظرف‌های ساخت چین و ایران، میزان علاقهمندی به خرید ظرف‌های مسی کاهش یافته است.
محمد نذیری، باشنده‌ی تخار، می‌گوید: «این ظرف‌ها قیمت است. خواست ما از حکومت این است که حداقل مواد خام این صنعت را ارزان کند. در کنار این، از وارد‌شدن بیش از اندازه‌ی جنس‌های خارجی به کشور جلوگیری کند.»
قدرت، دیگر باشنده‌ی تخار، نیز می‌گوید: «چای جوش است؛ دیش است که از مس درست می‌شود؛ مقاومت خوب دارد. مردم ۱۰ تا۴۰ سال از آن استفاده می‌کنند که مقابل آتش نیز مقاومت دارد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
این باشندگان تخار، از باشندگان این ولایت و حکومت سرپرست می‌خواهند که برای رشد دوباره‌ی صنعت مس‌گری تلاش کنند.
در همین حال، مسئولان ریاست صنعت و تجارت تخار، پشتیبانی از صنعت مس‌گری را از اولویت کاری این ریاست می‌داند و می‌گوید که اجازه نمی‌دهد این صنعت دیرینه در تخار از بین برود.
عبدالرحمان غزنوی، رییس صنعت و تجارت تخار، می‌گوید: «ما این مشکلات را با مرکز شریک می‌کنیم؛ همچنان هم‌کار هستیم که این صنعت رشد و صدها دکان پیش‌رفت کند. این موضوع را با مؤسسه‌های هم‌کار شریک می‌کنیم که کار مس‌گران بیشتر شود و مس‌گران در جاهای دیگر سرگردان نشوند.»
مس‌گری، یکی از صنایع دستی قدیمی در افغانستان است که قدمت آن به صدها سال پیش برمی‌گردد. مس‌گران با استفاده از مس خام، لوازم و ظرف‌های زیبا و زینتی برای خانه‌ها می‌سازند. حالا اما با جای خالی ابزار‌های مسی در بازار‌ها، این نگرانی به میان آمده است که مس‌گری در آینده‌ی نه چندان دور نابود شود.
