در ادامۀ واکنش‌ها بر گفته‌های میررحمان رحمانی، رئیس مجلس نماینده‌گان مبنی بر حمایت از حکومت موقت امروز مجلس گواه دو دسته‌گی بود. شماری از اعضای مجلس از جمهوریت حمایت کرده و گفته‌های آقای رحمانی را دیدگاه شخصی او عنوان کرده‌اند، اما شماری دیگر گفته‌های رحمانی را تأیید کرده‌اند.
روز گذشته کمیسیون صلح مجلس نماینده‌گان نخستین نشست‌اش را به رهبری میررحمان رحمانی، رئیس مجلس نماینده‌گان برگزار کرد. در این نشست آقای رحمانی گفت که مسودۀ حکومت موقت یا هم حکومت صلح به دست‌رس آنان قرار گرفته و هرچند مشکلاتی در این طرح دیده می‌شود، اما در آن از بقای نظام حمایت شده و به همین دلیل از آن پشتی‌بانی می‌کنند.
این گفته‌های آقای رحمانی در نشست امروز مجلس نماینده‌گان با واکنش‌هایی روبه‌رو شد و خط دو سته‌گی را بیشتر از هر زمانی در مجلس درشت‌تر ساخت. شماری از اعضای مجلس نماینده‌گان گفته‌های روز پیش آقای رحمانی را دیدگاه شخصی‌اش عنوان می‌کنند، اما شماری دیگر این گفته‌ها را تأیید کرده‌اند.
مریم سما، از اعضای مجلس نماینده‌گان می‌گوید، شهروندان کشور تجربۀ تلخ حکومت موقت را دارند که چه‌گونه پس از حکومت موقت نظام از هم پاشید. او می‌گوید، حکومت کنونی در نتیجۀ قربانی‌شدن فرزندان افغانستان به دست آمده و حفظ آن به معنای ارج‌گذاری به خون قربانیان است.
این عضو مجلس نماینده‌گان خطاب به رئیس این مجلس می‌گوید: «آیا شما درکی از این ارزش به این بزرگی را ندارید؟ اگر چنین است محترمانه و شرافت‌مندانه از این جایگاه مهم استعفا بدهید.»
اما شمار دیگر از اعضای مجلس نماینده‌گان اعلام پشتی‌بانی از حکومت موقت را حق هر شهروند کشور می‌دانند و می‌گویند، آنان نه طرفدار امارت طالبانی و نه هم جمهوریت آقای غنی‌اند، بل‌که طرفدار نظام جمهوری اسلامی هستند.
خان‌آقا رضایی، عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید: «هرکس که به خاطر چوکی و حفظ قدرت چند شخص، پروسۀ صلح را سبوتاژ می‌کند، آن را ما نمی‌شود که به مردم افغانستان ربط بدهیم. همه می‌دانید که ما به صلح نیاز داریم، روزانه بین ۵۰ تا ۷۰ سرباز وطن شهید می‌شوند.»
اما میررحمان رحمانی، رئیس مجلس نماینده‌گان در پاسخ به واکنش‌های اعضای مجلس می‌گوید که از گفته‌هایش برداشت نادرست شده است.
کمیسیون صلح مجلس نماینده‌گان که به تازه‌گی از سوی شماری از اعضای مجلس ایجاد شده قرار است در مشوره با شورای عالی مصالحۀ ملی، وزارت دولت در امور صلح و هیأت‌های گفت‌وگو‌کننده در دوحه عوامل بن‌بست به میان آمده در گفت‌وگوهای صلح را ریشه‌یابی کرده و طرح جامعی را بسازند.
