زرغونه حیدری، دانش‌آموز صنف دهم در بدخشان که از چند ماه به این سو در کارگاه قالین‌‌بافی‌ای که از سوی اتحادیه‌ی قالین‌بافان این ولایت ایجاد شده و اکنون سرگرم یادگیری بافندگی است، می‌گوید که برای گریز از افسردگی ناشی از بازماندن از آموزش، به این شغل رو آورده است.
زرغونه می‌افزاید: «من صنف دهم مکتب بودم، حالا به قالین‌بافی رو آورده‌ام. نُه ماه می‌شود که این جا سرگرم قالین‌بافی هستیم. ما بسیار چیزها را در این کارگاه یاد گرفته‌ایم؛ اما می‌خواهیم مکتب به روی مان باز شود. در این جا، دختران و زنان هم هستند که از صنف‌های هفت و هشت به بالا، آمده اند تا زمانی که مکتب نمی‌روند، به جای آن قالین‌بافی را یاد بگیرند.»
یاسمین و بی‌بی‌گل، دو دانش‌آموز دیگری که از آموزش باز مانده و از نُه ماه به این سو در کارگاه قالین‌بافی سرگرم بافندگی اند، می‌گویند که وجود چنین کارگاه‌هایی، میزان دست‌رسی زنان به کار را افزایش داده است.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
آنان می‌افزایند که پس از فراگیری همه بخش‌های قالین‌بافی، در بیرون از این کارگاه نیز به کار شان ادامه می‌دهند تا هم به خود و هم به خانواده‌های شان کمک مالی کرده باشند.
یاسمین می‌گوید: «نُه ماه می‌شود که این جا به عنوان کارآموز کار می‌کنیم. در مدتی که این جا بودیم، به اندازه‌ای یاد گرفتیم که خود مان، می‌توانیم همین قالین‌ها را ببافیم و تولید کنیم.»
بی‌بی‌گل نیز می‌گوید: «پیش از سقوط دولت پیشین، ما متعلمین مکتب بودیم. بعد از این که دولت پیشین سقوط کرد، دروازههای مکتب‌ها به روی ما بسته شد. نُه ماه می‌شود که ما در این جا مصروف کار هستیم. با یادگیری قالین‌بافی، می‌خواهیم صنایع دستی را بیشتر یاد بگیریم و قالین‌های رنگارنگ را می‌بافیم. می‌توانیم به خود مان و کسانی که فرمایش می‌دهند، ببافیم و درآمد خوبی به دست بیاوریم.»
ماریا علی‌زاده، مسئول مرکز قالین‌بافی برای زنان در بدخشان، می‌گوید که بیش از ۵۰ دختر و زن، در این مرکز سرگرم فراگیری مهارت‌های قالین‌بافی هستند و بیشتر شان دخترانی استند که از رفتن به مکتب باز مانده اند. او هم‌چنان خواستار همکاری مالی نهادهای کمک‌کننده، به دختران و زنان در بدخشان است.
بانو علی‌زاده می‌افزاید: «ما در این جا ۵۰ شاگرد داریم. ما در چندین کارگاه کار می‌کنیم. در این جا، قالین داریم، گلیم داریم و دسترخوان داریم. ما می‌خواهیم با آموزش قالین‌بافی، کسب‌وکاری پیدا کنیم که در آینده برای خود مان درآمدی شود.»
در همین حال، عبدالعلی، رییس اتحادیه‌ی قالین‌بافان بدخشان، می‌گوید که نزدیک به ۶۰ کارگاه قالین‌بافی در این ولایت، زیر نظر این اتحادیه فعالیت دارند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
او می‌افزاید: «ما استادها را معاش می‌دهیم و به آن‌ها می‌گوییم که این‌ها را یاد بدهند که در آینده این‌ها کار کنند. باز ما همین‌ها را آموزش دادیم که یاد بگیرند. شصت_هفتاد تن کار می‌کنند. همه‌ی شان کارآموز اند. از آن‌ها امتحان می‌گیریم و فارغ می‌دهیم تا بعد بتوانند در خانه‌های شان کار کنند.»
رییس اتحادیه‌ی قالین‌بافان بدخشان، از مقام‌های محلی این ولایت و مؤسسه‌های امدادرسان، خواستار کمک به کارآموزان شده است. به گفته‌ی او، اگر برای این کارآموزان دختر، به گونه‌ی تشویقی امتیاز ماهانه‌ای در نظر گرفته شود، آن‌ها با دل‌گرمی بیش‌تری قالین‌بافی را فرا می‌گیرند.
پس از بسته‌شدن دروازههای مکتب‌ها به روی دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم در کشور، شماری از این دانش‌آموزان به ویژه در کندز، تخار و بدخشان به فراگیری حرفه‌های خیاطی، دست‌دوزی و قالین‌بافی، رو آورده اند.
